جذابترین ویژگیهای فراموششده در گوشیهای هوشمند
پیشرفت گوشیهای هوشمند همراه با تحول در ویژگیهای آنها صورت میگیرد. برخی از این ویژگیها تا سالهای زیادی پابرجا باقی میمانند، برخی دیگر به دلیل فقدان سودمندی یا محبوبیت از بین میروند و برخی بهسادگی، فراموش و منسوخ میشوند. در طی این سالها، ظهور و فراموشی ویژگیهای زیادی در گوشیهای هوشمند را به چشم دیدهایم. به همین خاطر، تصمیم گرفتیم از ۵ ویژگی فراموششده در دنیای گوشی هوشمند یادی کنیم.
صفحه کلید فیزیکی
در روزگار قدیم که گوشیهای هوشمند شکل و شمایل متنوعی داشتند و نمایشگرهای لمسی خازنی چندان رایج نبودند، صفحه کلید فیزیکی محبوبیت زیادی داشت. در آن دوران برندهایی مانند نوکیا را داشتیم که بازار را قبضه کرده بودند. به هر جایی که نگاه میکردیم، صفحه کلید فیزیکی را میدیدیم.
بعد از معرفی نمایشگرهای لمسی خازنی، صفحهکلیدهای فیزیکی فورا از بازار حذف نشدند؛ اما این نمایشگرها، نقش مهمی در از بین رفتن این ویژگی ایفا کردند. گوشیهای اندرویدی محبوبی مانند موتورولا Droid و HTC Dream این مشخصه را نگه داشتند، اما این مقاومت دوامی نداشت و بهتدریج، صفحه کلید فیزیکی از گوشیهای هوشمند حذف شد.
بیشتر بخوانید: HTC Dream؛ اولین گوشی اندرویدی!
به مرور زمان که نمایشگرهای لمسی حساستر میشدند، تجربهی تایپ با آنها هم بهبود پیدا میکرد و دلایل حفظ صفحه کلید فیزیکی کمتر میشد. همچنین، سازندگان گوشی هوشمند در آن دوران تلاش میکردند که گوشیهایشان را هرچه باریکتر بسازند و وجود صفحه کلید فیزیکی، مانعی برای تحقق این خواسته بود.
اگر بخواهیم از جنبهی ظاهری به این قضیه نگاه کنیم، باید بگوییم که بعد از عرضهی نمایشگرهای لمسی، صفحه کلید فیزیکی دیگر ویژگی جالب و جذابی نبود. بدیهی است که صفحهکلیدهای فیزیکی، بهطور کامل از صحنهی روزگار حذف نشدهاند و گوشیهایی مانند بلکبری KEYOne، همچنان از این ویژگی بهره میبرند. باوجود این اقدامات پراکنده برای استفاده از این ویژگی، احتمال بازگشت گستردهی این ویژگی نوستالژیک به گوشی هوشمند بسیار بعید به نظر میرسد.
ترکبال و ترکپد
با ظهور نمایشگرهای لمسی، ویژگیهای زیادی از یادها رفت که ازجملهی آنها میتوان به «ترکبال» (trackball) و «ترکپد» (trackpad) اشاره کرد. زمانی که نمایشگرهای لمسی وجود خارجی نداشتند، ترکبال با عملکردی مشابه ماوس، بهترین وسیله برای گشتوگذار در محیط گوشی محسوب میشد؛ ترکبال سریع، دقیق و استفاده از آن نسبت به کلیدهای جهتی رایج در گوشیها بسیار راحتتر بود. بسیاری از گوشیهای محبوب آن دوران مانند بلکبری Bold و Pearl از این ویژگی بهره میبردند.
مانند صفحه کلید فیزیکی، ترکبال هم برای مدتی باقی ماندند، ولی نقش آنها در گوشیهای لمسی، نسبت به گوشیهای غیرلمسی متفاوت شد. بسیاری از گوشیهای اولیهی اندرویدی، مانند نکسوس وان، علاوه بر داشتن نمایشگر لمسی، از ترکبال هم استفاده میکردند. در این دوران برای گشتوگذار در محیط گوشی، دیگر از نمایشگر لمسی استفاده میکردیم ولی برای کارهای دقیقتر مانند انتخاب قسمتی از متن، ترکبال وارد عمل میشد.
بیشتر بخوانید: نکسوس وان؛ گوگل پیکسل اولیه!
ترکبالها درنهایت جای خود را به ترکپدها دادند و شاهد استفاده از ترکپدها در بسیاری از گوشیهای اندرویدی HTC مانند Legend و Droid Incredible بودیم. بلکبری هم از این مشخصه بهره برد ولی در آن زمان، بیشتر گوشیهای بلکبری از نمایشگر لمسی استفاده نمیکردند و به همین خاطر، استفاده از این مشخصه کار عاقلانهای محسوب میشد.
در گوشیهای اندرویدی و بهطورکلی گوشیهای با نمایشگر لمسی، ترکبالها و ترکپدها، کارکردشان را از دست دادند. با پیشرفت حساسیت نمایشگرها و امکانات گستردهی نرمافزارها، دیگر گشتوگذار در محیط گوشی با نمایشگر لمسی به کاری راحت بدل شد و به همین خاطر، نیاز به وجود ترکبال و ترکپد از بین رفت.
اسپیکر رو به جلو (Front-Facing Speaker)
زمانی که صحبت از اسپیکرهای تعبیه شده در جلوی گوشی میشود، بهاحتمالزیاد، ذهن به سمت محصولات شرکت HTC میرود. زیرا این شرکت بود که برای اولین بار و در گوشی HTC One M7، از اسپیکرهای جلوی گوشی رونمایی کرد.
HTC تا زمان عرضهی HTC 10 همچنان از این نوع اسپیکرها استفاده میکرد. این شرکت در سری گوشیهای میانردهی Desire هم از اسپیکرهای رو به جلو بهره میبرد و در همین دوران بود که دیگر سازندگان هم به سمت استفاده از اسپیکرهای رو به جلو روی آوردند. بهطور مثال گوشیهای نکسوس مانند Nexus 6 از موتورولا و Nexus 6P از هوآوی هم از چنین اسپیکرهایی استفاده میکردند.
هرچند، در سال ۲۰۱۶ روند استفاده از این اسپیکرها کاهش پیدا کرد. این همان سالی بود که HTC با عرضهی HTC 10 به استفاده از انواع دیگری از اسپیکرها روی آورد و گوشیهای گوگل پیکسل هم دیگر از اسپیکرهای رو به جلو استفاده نکردند.
هنوز هم تعداد اندکی از گوشیها از اسپیکرهای رو به جلو استفاده میکنند. بزرگترین نام در این زمینه، سونی است که با سری موبایلهای اکسپریا XZ، همچنان به این نوع از اسپیکرها پایبند مانده است. البته اگر به گوشیهای عرضهشده در یک سال و نیم گذشته نگاهی بیندازید، میبینید که بیشتر آنها همچنان از اسپیکر رو به جلو اما بهصورت تکی استفاده میکنند.
عدم استفاده از اسپیکرهای رو به جلو، دلایل مختلفی دارد. بسیاری از کاربران این ویژگی را دوست دارند، اما بود و نبودش برای آنها اهمیت چندانی ندارد. بسیاری از بزرگترین سازندگان گوشی مانند سامسونگ، الجی و حتی اپل، هیچوقت از این مشخصه استفاده نکردند؛ شاید اگر آنها چنین کاری را انجام میدادند، به محبوبیت اسپیکرهای جلویی افزوده میشد. حالا که شرکتهای بزرگی مانند سامسونگ و الجی به سمت طراحی گوشیهای بدون حاشیه روی آوردهاند، بازگشت دوبارهی این اسپیکرها، بعید به نظر میرسد.
البته با توجه به تصاویر لو رفته از گوشی پیکسل ۲، احتمال دارد که دوباره بهصورت محدود شاهد استفاده از اسپیکرهای رو به جلو باشم. اما درنهایت باید گفت که این ویژگی تا حد زیادی به جرگهی مشخصههای فراموششده پیوسته است.
باتریهای قابل تعویض
باتریهای قابل تعویض کموبیش مسیر دایناسورها را پیشگرفتهاند. سامسونگ و بهخصوص الجی، دو شرکت بزرگی بودند که برای مدت زیادی از باتریهای قابل تعویض استفاده میکردند؛ اما درنهایت گرایش به سمت بدنههای یکتکه، موجب کنار گذاشتن باتریهای قابل تعویض شد. این روزها، چنین باتریهایی فقط در گوشیهای هوشمند خیلی ارزان یافت میشود.
گرایش به محافظت گوشی هوشمند در مقابل آب و گردوغبار هم دلیل دیگری شد که باتریهای قابل تعویض مورد استفاده قرار نگیرند. ضد آب کردن گوشیهایی که بدنهی یکتکه دارند راحتتر از گوشیهایی است که از باتریهای قابل تعویض استفاده میکنند. البته سامسونگ موفق شد گوشیهای ضدآبی مانند اس ۴ اکتیو و گلکسی اس ۵ بسازد که باتریهای قابل تعویض در آنها تعبیه شده بود. البته برای جلوگیری از نفوذ آب، درپوشهایی را بر پورتهای آن قرار داده بودند که همیشه هم مانع نفوذ آب نمیشد و همین موضوع در مورد اس ۴ اکتیو، شکایات زیادی را از جانب کاربران در پی داشت.
استفاده از باتریهای قابل تعویض، محاسن زیادی داشت. مثلا در مواقع ضروری که باتری رو به اتمام بود، با تعویض باتری میشد از شارژ کامل استفاده کرد. اما با توجه به پیشرفتهای تکنولوژی و معرفی فناوریهایی مانند شارژ سریع و وجود پاوربانکها، دیگر فرایند شارژ کردن به کاری بسیار آسان و سریع تبدیل شده است.
جک هدفون
در یکی دو سال اخیر، حذف جک هدفون به موضوعی داغ تبدیل شده است. باوجود اینکه هنوز بسیاری از گوشیهای هوشمند از جک هدفون استفاده میکنند، اما نمیتوان انکار کرد که گرایش به استفاده از آن رو به کاهش است.
بزرگترین دلیل برای حذف جک هدفون، گرایش همهجانبه به سمت استفاده از پورت USB-C است که پورتی همهفنحریف محسوب میشود. بسیاری از سازندگان بزرگ مانند HTC، موتورولا و اپل، این جک را حذف کردهاند. چه بخواهیم و چه نخواهیم، دیگر شرکتهای بزرگ هم مانند سامسونگ و الجی، دیر یا زود این کار را انجام خواهند داد. با توجه به شایعات گسترده مبنی بر حذف جک هدفون در گوشی پیکسل ۲، میتوان انتظار داشت که این روند حذف، با سرعتی بیشتر از گذشته اتفاق بیفتد.
البته هنوز هم بسیاری از کاربران از این حذف ناراحت هستند، اما باید این نکته را یادآوری کرد که این حجم از ناراحتی بیشتر به دلیل این است که هنوز USB-C همهگیر نشده. زمانی که این پورت در انواع و اقسام گجتها به کار گرفته شود، خیلی زود جک هدفون را فراموش خواهیم کرد.
دیگر ویژگیهای جذاب فراموششده در گوشی هوشمند
تا اینجا، ۵ ویژگی مهم در گوشی هوشمند را برشمردیم که این روزها فراموش شده یا در حال فراموشی هستند. در ادامه، تعدادی از این مشخصههای فراموششده را ذکر میکنیم که شاید بهاندازهی موارد قبل مهم نباشند، اما بههرحال جالب و جذاب بودند.
فرستندههای مادون قرمز را یادتان هست؟ این قابلیت توسط شرکتهای بزرگی مانند HTC، سامسونگ و الجی به کار گرفته میشد. با تعبیهی این ویژگی، گوشی هوشمند بهجای ریموت انواع و اقسام وسایل ازجمله تلویزیونها، قابل استفاده میشد که در کل جالب و گاهی اوقات بهدردبخور بود. با پیشرفت لوازم خانگی، کنترل آنها بیشتر با بلوتوث و وایفای صورت میگیرد و به همین خاطر، فرستندههای مادون قرمز تعبیهشده در گوشیها فراموش شدند. البته هنوز شرکتهایی مانند شیائومی حضور دارند که این ویژگی را در برخی از گوشیهایش قرار میدهد.
فناوری سهبعدی استریوسکوپی موجود در گوشیها یادتان مانده؟ اگر یادتان مانده پس معلوم است که حسابی اهل تکنولوژی هستید؛ زیرا این ویژگی دوام چندانی نداشت. در این مورد گوشیهایی مانند HTC EVO 3D و الجی Thrill را داشتیم که علاوه بر داشتن نمایشگر سهبعدی، از دوربین دوگانه هم برای گرفتن عکسهای سهبعدی استفاده میکردند.
شاید بگویید این گوشیها از زمان خود جلوتر بودهاند، زیرا در آن دوران از دوربینهای دوگانه استفاده میکردند. اما تمام این فناوری سهبعدی در گوشیها، بیشتر حیلهای برای جلب توجه و فروش بیشتر بود. در آن زمان، تلویزیونها و فیلمهای سهبعدی روزبهروز بیشتر میشدند و به همین خاطر، سازندههای گوشی هوشمند سعی کردند که از قافله عقب نیفتند که درنهایت با شکست مواجه شدند.
شما دربارهی این فهرست چه فکر میکنید؟ آیا ویژگی فراموششدهی جذابی در ذهن دارید که در این مطلب ذکر نکردیم؟ آیا دلتنگ این ویژگیهای ازدسترفته میشوید؟ نظرات خودتان را در بخش کامنتها برایمان بنویسید.
منبع: Android Authority
خیلی گوشیا رادیو رو هم حذف کردن
سلام
قابلیت هایی مثل PUSH TO TALK ، فرم های گوشی های تاشو ، ریلی / آسانسوری ، فلش های زنون ، کلید فیزیکی دوربین
یه حقیقتی رو میدونید ، غول های گوشی سازی و تکنولوژی دنیا علنن مردم رو گول زدن و جای اینکه گوشی های هوشمند واقعا هوشمند باشن در واقع دارند همون کاره گوشی های قدیمی مون رو میکنن و فقط شکل شمایلشون عوض شده ، دوربین خوب و استفاده از شبکه های اجتماعی و مکالمه خوب رو تو سیمبین هم داشتیم ! ما گمراه شدگان عصر از سر گیری تکنولوژی هستیم ، خواهش میکنم یه سری به گوشی های ۵۸۰۰XP یا N90Series ، E90Seriesبزنین یا سریء Communicator
به غیر از اسپیکر جلو، اسپیکر پشت هم به زودی از دور خارج میشه. پورت های مثل micro hdmi , micro usb هم از دور خارج میشن
در مورد مادون قرمز بسیار موافقم.هنوزم برای من یه سواله که چرا سامسونگ بعد از S6 دیگ این ویژگی روی گوشی های سامسونگ بکار گرفته نشدند
دقیقا منم یکی از دلایل اصلی که اس ۶ خودم رو عوض نمیکنم همینه.
طراحی، الان همه گوشی های هوشمند یک تکه قالب آلومینیومی یا پلاستیکی هستند که تنها تفاوتشون در میزان گردی چهار جهت بدنه گوشی است، اون موقع ها قوس های اکسپریا، صفحه کلید های مخفی شده زیر صفحه نمایش های کشوی، رنگ های زنده و جذاب، گوشی های امروزی دریغ از ذره ای ذوق در طراحی!!