بهترین ویژگیهایی که اندروید و iOS هنوز از هم ندزدیدهاند
مدتها پیش که دنیای گوشیهای هوشمند بسیار متفاوت از امروز بود، از فاصلهی دور میتوانستید اندروید و iOS را خیلی راحت از هم تشخیص دهید. با توجه به اینکه در طول سالها این دو سیستمعامل قدرتمند ویژگیها و ایدههایی زیادی را از یکدیگر وام گرفتهاند، امروز چنین کاری دیگر ساده نیست. هرچند هنوز هم بین آنها تفاوتهای اساسی وجود دارد. ما قصد نداریم تاریخچهی تمام عیاری از استفادهی این دو پلتفرم از ایدههای یکدیگر ارایه دهیم؛ البته شاید بعضی از این موارد در خاطرتان مانده باشد:
اپل بعد از سالها خودداری، در iOS 9 نوعی دکمهی Back را معرفی کرد تا دیگر لازم نباشد برای بازگشت به اپ قبلی، هر بار دکمهی Home را فشار دهید. البته دکمهی Back در iOS هنوز بهخوبی همتایش در اندروید کار نمیکند. سیری زمانی تصمیم گرفت درزمینهی پیشنهادات و هشدارها فعالتر عمل کند که موفقیت Google Now را مشاهده کرد. در سوی مقابل روش iOS برای دریافت جداگانهی تایید مجوزهای دسترسی مختلف برای هر برنامه، آنقدر ایدهی خوبی بود که گوگل آن را در اندروید ۶ پیاده کرد. با تمام این صحبتها، این اپل بود که برای اولین بار در بین رقبا، توانست ایدهی فعالسازی دستیار هوشمند با استفاده از صدا را عملی کند. البته ما در اینجا قصد نداریم راجع به شباهتهای اندروید و iOS صحبت کنیم، بلکه میخواهیم ۶ تفاوت اصلی آنها را نام ببریم.
۱. اپلیکیشنهای پیشفرض (اندروید)
ده سال از عرضهی آیفون میگذرد و هنوز کاربران این موبایل نمیتوانند بهصورت پیشفرض لینکهایشان را در برنامهای غیر از سافاری (یا ایمیلها را در برنامهای غیر از Mail، یا عکسها را در برنامهای غیر از Photos) باز کنند. در همین حال، اندروید نهتنها امکان تعویض مرورگر پیشفرض، اپلیکیشن پیام کوتاه یا هر چیز دیگری را به شما میدهد، بلکه درواقع انجام چنین کاری را آسان هم کرده است.
بعید است اپل در حال حاضر ناگهان متحول شود و به اپلیکیشنهای متفرقه (third-party) اجازه دهد کنترل کاملی روی سیستمعامل iOS داشته باشند؛ اما آرزو بر ما کاربران عیب نیست. البته شما میتوانید تقریبا برای همهچیز برنامههای جایگزین نصب کنید. همچنین امکان استفاده از برخی راهحلهای جایگزین هم وجود دارد؛ بهطور مثال، برنامههای گوگل مانند Gmail میتوانند به طور پیشفرض سایر برنامههای گوگل مانند Chrome را راه بیندازند. البته اگر اپلیکیشنهای گوگل را ترجیح دهید.
۲. اسپاتلایت (iOS)
گوگل درزمینهی جستجو پیشتاز است. بنابراین جای تعجب دارد که قابلیت جستوجوی «اسپاتلایت» (Spotlight) در iOS بهتر از هر قابلیت مشابه در اندروید عمل میکند. فقط کافی است چند کلیدواژه در این قسمت تایپ کنید تا نتایجی از وب، میان مخاطبین شما، مکانهای نزدیک، فایلهای موبایلتان و دیگر موارد دریافت کنید. گوگل در این زمینه اندکی در حال بهتر شدن است ولی هنوز به حد و اندازهی اسپاتلایت نرسیده. البته جالب است بدانید اپل در این زمینه یعنی «جستوجوی همهجانبه» (universal search) پتنتی را ثبت کرده که آن را در دادخواستی علیه سامسونگ هم به کار برده است. احتمالا دلیل عقب ماندن گوگل در این بخش هم همین است.
۳. لانچرها (اندروید)
با بهره بردن از پشتیبانی کامل گوشیهای اندرویدی از لانچرهای متنوع، میتوانید ظاهر گوشی اندرویدی خود را شخصی کنید و بهصورت گسترده تغییر دهید. درحالیکه کاربران iOS هنوز هم با ردیفها و ستونهای مشابهی از آیکونها سروکار دارند که از روز اول شکل و شمایل ثابتی داشته است.
۴. پیوستگی (iOS)
میتوانید در رابطه با تعصب اپل بر نرمافزار و سختافزارش هر آنچه میخواهید بگویید، اما مطمئنا همین رویکرد موجب یکپارچهسازی بسیار نزدیکی بین دستگاهها و سیستمعاملهای این شرکت شده است. چیزی که گوگل در حال حاضر نمیتواند به آن برسد. شما حتی میتوانید اطلاعات را بین آیفون و مکبوک خود کپی پیست کنید. برای مثال عکس یا متنی از یک سایت را روی آیفون کپی کنید و سپس آن را روی مکبوک در سندی بچسبانید. فقط باید هردوی این گجتها به آخرین نسخه از سیستمعامل مختص به خودشان مجهز باشند و روی هر دوی آنها از یک اپل آیدی استفاده کنید.
۵. آنلاک هوشمند (اندروید)
قابلیت قفلکردن با «پین کد» (PIN code) یا اثرانگشت برای افرادی که به محافظت از گوشی هوشمندشان اهمیت میدهند ضروری است و در حقیقت نباید یک موضوع اختیاری باشد. البته زمانها و مکانهایی وجود دارد که شما نیازی به این راههای دستوپا گیر برای امنیت موبایل ندارید و در اینجا است که گوگل نسبت به رقیب خود جلوتر است (حداقل تا زمانی که آیفون ۸ عرضه شود).
با رفتن به Security در بخش Setting و ضربه زدن روی گزینه Smart Lock میتوانید کاری کنید که قفل گوشی در مکانی مشخص، هنگام اتصال به دستگاهی خاص، با چهره یا صدایی مورد اعتماد یا فقط اینکه گوشی همراه شخص شما باشد، غیرفعال شود. البته مسیری که برای فعال کردن این ویژگی گفته شده، برای اندروید خالص بود و امکان دارد در گوشیهای مختلف مسیر فعال کردن آن فرق داشته باشد.
۶. آیمسیج (iOS)
«آیمسیج» (iMessage) لزوما برنامهی پیامرسان موردعلاقهی تمام کاربران آیفون نیست. اما میتوان گفت که در زمینهی سینک کردن ارتباطات بین تمام محصولات اپل، این اپلیکیشن فوقالعاده عمل میکند. به جز این، قابلیت رمزگذاری درون این اپلیکیشن قرار دارد و از سال گذشته با معرفی اپ استور اختصاصی آیمسیج ، این اپ هیجانانگیزتر از گذشته شده است.
برای مدتزمان طولانی به نظر میرسید که پاسخ گوگل، اپلیکیشن Hangouts باشد؛ اما حالا این برنامه به خاطر Allo کنار گذاشته شده است. اپلیکیشن الو در حال حاضر فقط برای گوشیهای همراه عرضه شده، از پیامکها پشتیبانی نمیکند و همچنین بهصورت پیشفرض رمزگذاری «دوطرفه» (end-to-end) در آن فعال نیست. الو پتانسیل زیادی دارد، ولی در حال حاضر این تنها چیزی است که میتوان در مورد آن گفت. اندروید بهتر است هرچه زودتر جایگزینی شایسته برای آیمسیج تدارک ببیند.
منبع: Gizmodo
هر دو سیستم عامل قابلیت های خاص خودشونو دارن. اپل بسته تر و اندروید باز تره، که این بسته و باز بودن باعث ویژگی های مخصوص خودشون شده.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به نظرم کلمه دزدیدن در تیتر خیلی قشنگ نیست.
هر کدوم از این ویژگی ها مخصوص یکی از این سیستم عاملاست . و وجود همین تفاوت ها است که باعث پیشرفت میشه .