ویلیام گلدمن فیلمنامهنویس برجسته آمریکایی درگذشت
ویلیام گلدمن فیلمنامهنویس مشهور آمریکایی دیروز در سن ۸۷ سالگی درگذشت. گلدمن نویسنده فیلمنامه آثاری چون «بوچ کسیدی و ساندنس کید» (Butch Cassidy and the Sundance Kid) و «همه مردان رییسجمهور» (All the President’s Men) بود که بخاطر این آثار موفق شد جایزههای اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی و بهترین فیلمنامه اقتباسی را تصاحب کند.
گلدمن اولین جایزه اسکارش را برای نوشتن بوچ کسیدی و ساندنس کید ۴ سال پس از ورودش به دنیای فیلمنامهنویسی دریافت کرد.
گلدمن که متولد سال ۱۹۳۱ بود پیش از ورود به جهان فیلمنامهنویسی یک رماننویس به حساب میآمد. او در سال ۱۹۶۵ با نوشتن فیلمنامه فیلم «بالماسکه» (Masquerade) وارد سینما شد و یکسال بعد حرفه خود به عنوان فیلمنامهنویس را از طریق نوشتن «هارپر» (Harper) تثبیت کرد.
اما آنچه گلدمن را به شهرت بسیار رساند نوشتن فیلمنامه بوچ کسیدی و ساندنس کید بود. فیلمی که در تاریخ سینما جای بخصوصی را تصاحب کرد و اولین فیلمنامه غیراقتباسی گلدمن هم به حساب میآمد. او برای نوشتن این فیلمنامه هشت سال تحقیق کرده بود و برای فروختن آن حدود ۴۰۰ هزار دلار دستمزد دریافت کرد که رقمی بیسابقه به حساب میآمد.
نهایتا فیلم ساخته شده توسط جورج روی هیل یک موفقیت تجاری گسترده را تجربه کرد و به شدت مورد توجه منتقدان قرار گرفت.
گلدمن اولین جایزه اسکارش را برای نوشتن بوچ کسیدی و ساندنس کید ۴ سال پس از ورودش به دنیای فیلمنامهنویسی دریافت کرد.
با وجود ورود به جهان فیلمنامهنویسی گلدمن رماننویسی را هم کنار نگذاشته بود. او محبوبترین رمانش «عروس شاهزاده» (The Princess Bride) را در سال ۱۹۷۳ نوشت. یک اثر فانتزی کمدی رمانتیک که سالها بعد یعنی در سال ۱۹۸۷ توسط خود گلدمن مورد اقتباس قرار گرفت و به یکی از محبوبترین آثار کارنامه او بدل شد.
نهایتا نوشتن فیلمنامه همه مردان رئیسجمهور ساخته سال ۱۹۷۶ توسط آلن جی پاکولا درباره رسوایی واترگیت یکی دیگر از نقاط اوج کارنامه این نویسنده بود. فیلمی که یک جایزه اسکار هم برای گلدمن به ارمغان آورد تا هردو جایزه اسکار مربوط به فیلمنامهنویسی در کلکسیون این فیلمنامهنویس برجسته قرار بگیرند.
گلدمن در نیمه اول دهه هشتاد با کاهش پیشنهادهای همکاری مواجه شد و ترجیح داد تمرکز خود بر جهان ادبیات را حفظ کند. با این وجود در اواخر دهه همکاریهای او با هالیوود دوباره گسترش یافت. او تا سال ۲۰۰۳ به عنوان فیلمنامهنویس فعال بود که نمایانگر حدود ۴۰ سال تلاش بیوقفهی او در دنیای حرفهای فیلمنامهنویسی است.