ونوس مگسخوار با شمردن طعمهی واقعی را تشخیص میدهد
گیاهان گوشتخواری مثل ونوس مگسخوار برای جبران خاک ضعیف و عاری از مواد غذایی مورد نیازشان، باید از حشرات تغذیه کنند. اما شکار حشرات برای این گیاهان بهای زیادی دارد. ونوس مگسخوار برای به دام انداختن طعمه باید خیلی سریع بسته شود و سپس آن را هضم کند. این پروسه انرژی زیادی از این گونهی گیاهی میگیرد. به همین دلیل، این گیاه باید بتواند طعمهی واقعی و باارزش را تشخیص دهد. اینکه مگسخوار دقیقا چگونه طعمهی واقعی را از اشیای غیرقابل هضم تشخیص میدهد، تاکنون یک راز باقی مانده بود.
حالا محققان دانشگاه وورتسبورگ آلمان پی بردهاند که این گیاهان برای تعیین میزان منفعت به هزینهی خوردن گوشت، یک سیستم شمارشی دارند. براساس این مطالعهی جدید، این گیاهان به کمک شمردن تعداد دفعاتی که لمس میشوند، میتوانند طعمههای واقعی را از دیگر اشیای غیرقابل هضم، تشخیص دهند.
محققان مطالعهای انجام دادند تا بفهمند مگسخوار چگونه میان غذا و دیگر موارد مثل قطرات باران تمایز قایل میشود. آنها واکنش الکتریکی و شیمیایی این گیاه را نسبت به محرکهای لمسی بررسی کردند. دانشمندان به تقلید از یک حشرهی به دام افتاده، حسگرهای شبیه به مو واقع در سطح تلهی این گیاهان را تحریک کردند. آنها پی بردند که با اولین لمس این گیاه در حالت «آماده» قرار میگیرد. دومین لمس باعث میشود که تله به روی طعمه بسته شود؛ البته بلافاصله به طور کامل بسته نمیشود. اگر شی به دام افتاده یک حشره باشد سعی میکند خود را آزاد کند که در نتیجهی آن حسگرهای حساس را دوباره لمس میکند.
در این هنگام، ونوس مگسخوار جاسمونیک اسید، نوعی هورمون دفاعی، ترشح میکند (گیاهان عادی هم هنگامی که توسط یک حشره خورده میشوند، این هورمون را تولید میکنند). این هورمون در ونوس مگسخوار باعث تولید آنزیمهای هضمکننده میشود. این گیاه پس از پنجمین لمس، موادی شیمیایی برای جذب مواد غذایی ترشح میکند.
به طور خلاصه، این گیاهان یک ارزیابی منفعت به هزینه انجام میدهند. نویسندهی این مطالعه میگوید: “تعداد تماسهای حشرهی به دام افتاده و میزان تحرک آن به گیاه دربارهی اندازه و ارزش غذایی طعمه اطلاع میدهد.” قدم بعدی آنها این است که ژنوم ونوس مگسخوار را بررسی کنند تا اطلاعات بیشتری دربارهی علاقهی این گیاه به حشرات گوشتی به دست بیاورند.
منبع: Science Mag
تو ایران هم گیاه گوشتخوار داریم؟
این خبر رو باید به گیاه خوارها داد که بفهمند گیاهان هم تا این حد باهوشند