بررسی نشستهای خبری روز هشتم جشنواره فیلم فجر
روز چهارشنبه ۱۷ بهمن در هشتمین روز برگزاری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر چهار نشست خبری برای مجموعه فیلمهای کوتاه، «متری شیش و نیم»، «ایده اصلی» و «سرخپوست» برگزار شدند.
کارت: سینمای وحشی را میپسندم
نشست خبری مجموعه فیلمهای کوتاه با حضور محمد کارت (کارگردان فیلم بچه خور)، ندا جبراییلی (بازیگر رورانس)، الهام معین (طراح لباس رورانس) و آبان عسکری (نویسنده بچه خور) برگزار شد.
محمد کارت در رابطه به فیلم خود و اهمیت حضور در جشنواره فجر عنوان کرد: برای من جشنواره فجر خیلی اهمیت دارد چون فکر میکنم مهمترین رویداد فرهنگی انگیزه ساز است. انگیزهساز به این معنا که جشنواره فجر انگیزه سینماگران جوان و تازه کار برای فیلمسازی است. الان هم با بچه خور، سومین حضورم در جشنواره را تجربه میکنم. برایم بسیار جذاب است. امیدوارم جشنواره فجر همیشه به فیلمهای کوتاه توجه کند. چون پتانسیل سینمای ایران از فیلم کوتاه شروع میشود.
آبان عسکری نویسنده فیلم بچه خور در مورد ایده این فیلم گفت: حدود سه سال پیش من ایدهای داشتم که مبنای اصلی همین فیلم بود. بعد با محمد کارت رویش کار کردیم و سر و روی جدیتری به خود گرفت و در نهایت آن را ساختیم. مغز من با معضلات اجتماعی که در جنوب شهر وجود داشت پر شده بود و ایده اصلی فیلم از همانجا آمد.
ندا جبراییلی بازیگر فیلم رورانس هم در خصوص این فیلم گفت: سوگل رضوانی در جشنوارهای در آمریکا حضور دارد و اولین نمایش جهانی فیلم در حال برگزاری است. بخاطر علاقهای که به فضای قصه و تخیل در کارگردان وجود داشت، او تصمیم گرفت که چنین فیلمی بسازد. من میدانم علاقه اصلی خانم رضوانی فاصله گرفتن از فضای واقع گرایانه بود و میخواست به فضایی چالش برانگیز برسد.
کارت در مورد توجه به اقشار فرودست در فیلمش گفت: من فکر میکنم جامعهای که من رویشان تمرکز میکنم آدمهایی از قشر متوسط به پایین جامعه هستند که هنجارشکن هستند و چون خودم بچه پایین شهر هستم این سبک زندگی را بیشتر میشناسم.ضمن اینکه من سینمای وحشی را بیشتر میپسندم. همیشه لذت میبرم از فیلمهای نفسگیر که تماشاگر نتواند از روی صندلی تکان بخورد. من هم تلاش میکنم همواره چنین فیلمی بسازم که به طور وحشی سوژه را به مخاطب عرضه کند و به آن هجوم ببرد.
جاویدی: دعوا بین فرودگاه و زندان یاسوج منشا ایده فیلم بود
نشست خبری فیلم «سرخپوست» با حضور نیما جاویدی (کارگردان)، ستاره پسیانی، حبیب رضایی، آتیلا پسیانی، پریناز ایزدیار، نوید محمدزاده (بازیگران)، مجید مطلبی (تهیه کننده)، هومن بهمنش (مدیر فیلمبرداری)، رامین کوشا (آهنگساز)، عماد خدابخش (تدوینگر)، محسن نصرالهی (طراح صحنه) و نیما میرحیدری (طراح لباس) برگزار شد.
در ابتدای نشست خبری فیلم سرخپوست نیما جاویدی، کارگردان اثر درباره پایانبندی فیلمش گفت: پایان بندی فیلم بسته است و به وضوح مشخص است سرگرد زندانی را رها کرد تا برود.
نوید محمدزاده درباره ایفای نقشش در فیلم سرخپوست چنین توضیح داد: درباره بخش فیزیکال ۱۲ کیلو وزن اضافه کردم و یک کارهایی باید انجام می دادم ولی شخصی کنار ما بود که من خودم خیلی از ایشان یاد گرفتم. تیمسار کورنگی اینجا هستند.
جاویدی نیز در معرفی تیمسار کورنگی افزود: ایشان رئیس زندان قصر در دهه ۴۰ و زندانهای بسیاری بودند و در موارد بسیاری به ما الگو دادند و کمک کردند.
کارگردان سرخپوست درباره زمان وقوع فیلم که در دوره پهلوی رخ میدهد عنوان کرد: از یک تاریخی به بعد دوربینهای مداربسته در زندان ها میآید و وقتی دوربین باشد قصه و منطق این فیلم درنمیآید. مجبور شدیم به قبل از آن تاریخ برگردیم. وقتی به آن رسیدیم دیدیم به لحاظ سیاسی تاریخی است که شهرستانها اصلا زندانی سیاسی نداشتند و برای همین به عقبتر برگشتیم.
در ادامه نشست خبری فیلم سرخپوست نیما جاویدی درباره ایدهای که سرمنشا واقعی این فیلم بوده گفت: دعوایی بین فرودگاه و زندان یاسوج. فرودگاه میخواست باندش را توسعه بدهد و در مسیرش یک زندان بود. این خبر را سه چهار سال پیش جایی یادداشت کردم و در نهایت به این نقطه رسید. فکر میکنم این فیلم مجموعهای از سازها در یک ارکستر است. از فیلمبرداری خوب هومن بهمنش، طراحی صحنه نصراللهی و گریم و بازیها و همه عوامل.
ساداتیان: حذفیات فیلم قابل اعتنا نبود
در نشست خبری فیلم «متری شیش و نیم» سعید روستایی (کارگردان)، پیمان معادی، نوید محمدزاده، هومن کیایی، مازیار سیدی (بازیگران)، امیرحسین قاسمی (مدیرصداگذاری)، سیدجمال ساداتیان (تهیهکننده)، هومن بهمنش (مدیرفیلمبرداری)، ایرج شهزادی (مدیرصدابرداری)، محسن نصرالهی (طراح صحنه)، غزاله معتمد (طراح لباس) و ایمان امیدواری (طراح گریم) حضور داشتند.
ساداتیان تهیهکننده فیلم درباره حذف برخی صحنههای این اثر سینمایی گفت: مشکل ما در کشور این است که سازمانها و ارگانهایی که هستند دوست دارند براساس بخشنامههای آنها شخصیتها شکل بگیرند. خیلی باید تلاش کنیم که همدلی را در کشور به وجود بیاوریم. باید سینما را قبول کنیم. اینکه وقتی در فیلمی به موضوعی میپردازیم اینطور نباید باشد که ارگانها مانع ایجاد کنند. همدلی باید به وجود بیاد. او افزود: حذفیات این فیلم قابل اعتنا نبود. بعضی سازمان و ارگانها معتقد هستند که این مسائل با ضوابط آنها همگون نیست. سینما باید چیزی را به تصویر بکشد که مردم با آن مواجه هستند.
سعید روستایی درباره دو کاراکتر اصلی فیلمش گفت: انتخاب اولم خود این دو نفر بودند. زمانی که من طرح را مینوشتم با هم در ارتباط بودیم و راجع به نقشها حرف میزدیم.
سعید روستایی درباره مشکلات ممیزی متری شیش و نیم عنوان کرد: مشکلی به عنوان ممیزی در روزهای اخیر نداشتیم و مشکل همین تدوین مجدد بود.
سعید روستایی درباره کار با بازیگران معتاد فیلمش چنین توضیح داد: کار با این عزیزان آسان نبود، خیلی سخت بود ولی من سختیهای کار را پای توانمند بودنمان نمیگذارم. ساختن یک فیلم در یک اتاق سختیهای خودش را دارد. ساختن فیلم ما هم سختیهای خودش را دارد. ما لوکیشن را جایی انتخاب کردیم که دسترسی به اینها سخت نباشد ولی این عزیزان زود خسته میشدند و زمانی که میخواستند بروند باید میرفتند. در سکانس انگشتنگاری ما خواستیم ۴۵ دقیقه بیشتر بمانند، ده دقیقه بیشتر طول کشید حمله کردند و بدون هیچ تعارفی از آنجا خارج شدند.
هومن بهمنش مدیر فیلمبرداری درباره دشواریهای فیلمبرداری آن عنوان کرد: زمانی که فیلمنامه را خواندم و شناختی که از سینمای سعید در فیلمهای کوتاه داشتم برایم خیلی مهم بود که بازسازی صحنههای واقعی در لوکیشنهایی باشد که آقای نصراللهی طراحی کردند مبنا برای من این بود که بیننده این احساس را کند که داخل این فضا برده شده. به خاطر این خیلی زیاد سعی کردم از الگوهای سینمای مستند استفاده کنم و در فضاسازیهایم با سعید و محسن در این مورد صحبت میکردیم. دوربین روی دست بود و از جهت فیزیکال با لنزهای سنگین کار یک مقدار سخت می شد.
موگویی: عدهای همه چیز را برای خودشان میخواهند
نشست خبری فیلم «ایده اصلی» با حضور آزیتا موگویی (کارگردان و تهیه کننده)، بهرام رادان، مریلا زارعی، پژمان جمشیدی، هانیه توسلی، مهرداد صدیقیان (بازیگران)، امیر عربی (فیلمنامه نویس)، سودابه خسروی (طراح گریم)، علیرضا برازنده (مدیر فیلمبرداری) و بهزاد عبدی (آهنگساز) برگزار شد.
در ابتدای نشست آزیتا موگویی درباره لاکچری بودن فیلمش پاسخ داد: در تیتراژ فیلم اسم سرمایه گذاران زده شده است. از خیلی وقت پیش از اعلام شفافیتهای مالی استقبال کردم. درباره بودجه فیلم هم که ممکن است سوال بعدی باشد باید بگویم که در این فیلم سفرهای زیادی شده و بازیگران سرشناسی دارد اما بودجه آن کمی بیش از ۴ و نیم میلیارد تومان است و زمانی که برآورد ساخت آن را میکردیم یورو هشت هزار تومان بود. ما سعی کردیم هزینه ساخت فیلم بیشتر از آنچه برآورد کردیم نشود. اینکه زمان فیلمهای پرزرق و برق تمام شده است را زیاد متوجه نشدم. وقتی صحبت از مبالغ میلیون دلاری است پس مجبورم زندگی واقعی آدمهای پولدار را درست تصویر کنم.
موگویی درباره تدوین نماها و تکرار سکانسها نیز چنین توضیح داد: آقای دهقان تدوینگر فیلم چون در خارج از ایران هست، نتوانست در این مراسم حاضر شود، این پیشنهاد او بود و استدلالش این بود که به فیلم کمک میکند اما حتما در اکران نسخه عمومی بعد از جشنواره تغییراتی در آن خواهیم داد.
موگویی درباره علت ساخت فیلمی درباره فساد نیز چنین توضیح داد: چهلمین سال انقلاب است. زمانی که انقلاب شد، نسل ما بچه بود و خیلی چیزها را به خاطر نمیآوریم اما بسیاری از برهههای دیگری مثل سازندگی، عدالت، تدبیر و امید را دیده و شنیدهایم.
او ادامه داد: فکر میکنم باید در چهل سالگی انقلاب رو در بایستی را کنار بگذاریم و درباره مسائل اطرافمان واقعبینانه فکر کنیم. بزرگترین زشتیهای اطراف ما ریشه در مسائل اقتصادی دارد و قبح همه چیز در این زمینه ریخته شده است. ما بسیاری از این مسائل را میدانیم. تمام مشکلاتی که گریبان ما را گرفته این است که عدهای همه چیز را برای خودشان میخواهند و شایستهسالاری کمتر می تواند پیروز باشد. آدمهایی که میخواهند ببرند و هیچ عِرقی به این مملکت ندارند. موگویی افزود: حتی ترسیدم. شاید افرادی باشند که اجازه بیشتری برای ورود بیشتری به این مسائل داشته باشند اما من در حد توانم توانستم گفتمانی را باز کنم که امیدوارم در پس لوکس بودن ماشینهای زیبا آن را گم نکنیم و سطحیترین برداشت میتواند زشتترین حالت از این داستان باشد.