در نشستهای خبری نهمین روز برگزاری جشنواره فیلم فجر چه گذشت؟
روز پنجشنبه ۱۸ بهمنماه نهمین روز برگزاری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر و آخرین روز برگزاری جشنواره در هفته جاری بود. جشنواره نهایتا با دو روز تعطیلی در روزهای جمعه و شنبه، از روز یکشنبه کار خود را ادامه خواهد داد. در نهمین روز برگزاری جشنواره فیلم فجر نشستهای خبری فیلمهای «قسم»، «جان دار»، «تمام چیزهایی که جایشان خالی است» و «سونامی» برگزار شدند.
تنابنده: «قسم» هیچ شباهتی به سریال «پایتخت» ندارد
نشست پرسش و پاسخ فیلم «قسم» با حضور محسن تنابنده (نویسنده و کارگردان)، الهام غفوری و جلیل شعبانی (تهیه کنندگان)، حسن پورشیرازی، مهناز افشار (بازیگران)، تورج اصلانی (فیلمبردار)، مهدی ابراهیم زاده (صدابردار)، فرحناز نادری (طراح لباس) و خشایار موحدیان (تدوینگر) برگزار شد.
تورج اصلانی در ابتدای این نشست، توضیحاتی درباره فیلمبرداری «قسم» ارائه داد و گفت: فیلمبرداری از نظر لوکیشن بسیار محدود و چالشبرانگیز بود. از ابتدا که با آقای تنابنده صحبت کردیم، چند راه در پیش داشتیم یا باید روی پرده سبز فیلم میگرفتیم و بعد متریالمان را به آن اضافه میکردیم. از آنجا که استودیوی ما برای نور خورشید محدود است بنابراین تست زیادی زدیم و به نتیجه ایدهآل نرسیدیم و تصمیم گرفتیم برای فیلمبرداری به لوکیشن واقعی برویم. صحنه سقوط در فیلم نیز با هشت دوربین فیلمبرداری شده و طراح صحنه در این بخش به ما خیلی کمک کرد. همه چیز در این فیلم ساخته شده است. برای فیلمبرداری در بخشهای دیگر هم همزمان با دوربین کار کردیم.
تنابنده در پاسخ به پرسشی مبنی بر عدم حضور نام بازیگر افغانی فیلم در تیتراژ و این موضوع که او در فرش قرمز و نشست خبری جشنواره حضور ندارد گفت: ما چهار بازیگر اصلی داریم که اسامی آنها بلافاصله بعد از پایان فیلم در تیتراژ میآید و اسم مابقی بازیگران حاضر در اتوبوس هم میآید و قصد و نیتی پشت این موضوع نبوده است.
تنابنده درمورد شباهت قسم به سریال پایتخت گفت: نه استایل، نه فیلمبرداری و نه شکل قصه هیچ شباهتی به پایتخت ندارد. شاید تنها شباهتی که این فیلم به پایتخت دارد تعداد زیاد بازیگرانش است. من از پایتخت زیاد آموختم اما این فیلم در هیچ نقطهای به پایتخت ربط ندارد. شکل میزانسن و حرکت دوربین هم اصلا شبیه به این فیلم نبود.
تنابنده در پاسخ به سوالی درباره پایانبندی فیلم و این موضوع که چرا پس از مرگ خسرو فیلم تمام نشد چنین توضیح داد: در این صورت برخی نقاط فیلم ناگفته و مبهم باقی میماند و سرنوشت دختر افغان مشخص نمیشد.
امیری: هدفمان به تصویر کشیدن بدبختیها نبود
نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «جان دار» با حضور پدرام پور امیری، حسین امیری دوماری (نویسندگان و کارگردانان)، حامد بهداد، جواد عزتی، گیتی قاسمی، علی شادمان، امیر احمد قزوینی (بازیگران)،هانیه بساتینی (برنامه ریز و دستیار اول کارگردان)، احسان وحید (مدیر تولید)، حسین فرضی زاد (مجری طرح)، محمدرضا دلپاک (صداگذار)، هومن بهمنش (مدیر فیلمبرداری) کامران محمدی (تهیه کننده) و بابک کریمی طاری (طراح صحنه) برگزار شد.
حسین امیری درباره نقش باران کوثری و انفعال او در فیلم گفت: فکر میکنم آنچه در فیلمنامه وجود دارد نشاندهنده تردیدی است که کاراکتر در فیلم دارد و او را به وضعیتی میبرد که نمیتواند تصمیم درستی در زندگی بگیرد.
امیری در مورد سکانسهایی از فیلم که پرخشونت هستند نیز عنوان کرد: فیلمنامه این فیلم دو سالی است که با کمک پدرام و محمد داوودی در حال نوشته شدن است و این فیلم نتیجه فعالیت این مجموعه است.
امیری در پاسخ به اینکه فیلمهایی که خشونت و بحران درون یک خانواده را نشان میدهند در حال همهگیرشدن هستند چنین توضیح داد: فیلمسازی در سبک رئالیسم اجتماعی از زمان خانم بنی اعتماد باب شده و ما هم تصمیم گرفتیم چنین فیلمی را در این سبک بسازیم. هدفمان هم به تصویر کشیدن بدبختی ها نبود بلکه یک قصه را به تصویر کشیدهایم.
در ادامه این نشست همچون عموم نشستهای خبری جشنواره امسال از تهیهکننده فیلم درباره منابع مالی اثر هم سوالاتی پرسیده شد که وی چنین پاسخ داد: خیلی شفاف می گویم ۵۰ درصد سرمایه فیلم توسط من و ۵۰ درصد بقیه توسط علی اسدزاده که از سال ۸۷ سرمایه گذار بودهاند تامین شده است. ضمن اینکه تمام صحبتهایی که در این زمینه است بی اخلاقی و فرافکنی است و اگر بخواهید تهمت بزنید میتوانیم از مراجع ذیصلاح اقدام کنیم.
رادان: سعی کردم به شعور مخاطبم احترام بگذارم
نشست خبری فیلم «سونامی» با حضور علیرضا شجاعنوری، مهرداد صدیقیان، بهرام رادان، محمدرضا غفاری، فرشته حسینی، امیرمهدی ژوله (بازیگران)، میلاد صدرعاملی (کارگردان)، محمدرضا صدرعاملی (فیلمنامهنویس)، کریستف رضاعی (آهنگساز)، غزاله معتمد (طراح لباس)، پیمان شادمانفر (مدیر فیلمبرداری)، امیرحسین حداد (طراح صحنه)، کوروش رجلی (مربی تکواندو) و علی اصغری (فیلمنامهنویس برگزار شد.
در ابتدای نشست صدرعاملی درباره انتخاب بازیگران این اثر چنین توضیح داد: آقای رادان وقتی فیلمنامه را خواندند، نقش را بسیار دوست داشتند. گپوگفت را پیش از شروع فیلمبرداری آغاز کردیم. البته که انتخاب زیادی نداشتم، چون باید بازیگران نقشهای اولم ورزشکار میبودند و هیکلهای ورزشکاری داشته باشند. متاسفانه بسیاری از بازیگران سینما این شرایط را نداشتند.
رادان در پاسخ به سوالی درباره شیوه انتخاب آثار برای ایفای نقش در آنها پس از گذر زمان و کسب تجربه گفت: هر بازیگری با افزایش تجربهاش و آگاهیاش نسبت به محیط کارش به تدریج به تمایلاتش نزدیکتر میشود. در تمام این سالها سعی کردم به شعور مخاطبم احترام بگذارم، ولی همینطور که همه چیز دست یک بازیگر نیست. گاهی پیش آمده که این انتخاب به اشتباهاتی تبدیل شود. امسال سه فیلم در جشنواره فیلم فجر دارم که احساس میکنم سه انتخابم از سه فضای متفاوت بودند. از آنها بسیار راضی هستم و تمام تلاشم را برای بازی در همه این نقشها داشتم.
بهرام رادان در پاسخ به سوالی درباره اینکه چرا از بازی در نقش مکمل پرهیز دارد چنین پاسخ داد: فکر میکنم برای هر بازیگر مهم نقشی است که به او پیشنهاد میشود، نه اینکه اصلی یا مکمل باشد. من هم معمولا سعی میکنم از بین پیشنهاداتم انتخاب کنم. نقش مکمل هم قبلا داشتم و در فیلم کنعان بازی کرده بودم.
کریستف رضاعی آهنگساز اثر نیز درباره ساخت موسیقی فیلم «سونامی» عنوان کرد: خود فیلم و خود میلاد به من خیلی انرژی دادند. درباره ساز خیلی سریع به ذهنم آمد که دو شخصیت اصلی از دو ساز بادی برنجی استفاده کنم. سکانس آخر برای من خیلی مهم بود که دنبال یک تم میگشتم که هم پیروزی و هم غم داشته باشد و این تم هم در سکانس اول و هم در سکانس آخر مطرح میشود. چون فیلم ورزشی هم هست قطعا قسمت ریتمیک آن هم مهم بود.
میلاد صدرعاملی کارگردان سونامی درباره حمایتهای پدرش و تاثیر این حمایتها بر حمایت بنیاد فارابی از این فیلم نیز چنین توضیح داد: در آن زمانی که سونامی ساخته شد پدرم عضو آن شورای تصویب فیلمنامه برای تسهیلات نبود، الان هم تا جایی که می دانم در جلساتش شرکت نمیکند.
تبریزی: دلمان میخواست بیشتر مورد توجه اهالی رسانه قرار بگیریم
نشست خبری فیلم «تمام چیزهایی که جایشان خالی است» با حضور زینب تبریزی (تهیه کننده و کارگردان)، عطیه عطارزاده (مشاور کارگردان)، صبا ندایی (آهنگساز)، حسن شبانکاره (صداگذار)، شیما صابری (مدیر حامی جو)، جمیله مظفری، وحید محسنی (کاراکترهای فیلم) و سولماز غنی (راوی) برگزار شد.
زینب تبریزی تهیه کننده و کارگردان این مستند در ابتدای نشست درباره بیتوجهی رسانهها به سینمای مستند گفت: خیلی دلم میخواهد که این فیلم بیشتر دیده میشد. این آخرین نمایش فیلمهای مستند در جشنواره است و همه ما دلمان میخواست بیشتر مورد توجه اهالی رسانه قرار بگیریم اما به نتیجه رسیدیم که به زور نمیتوان کسی را مشتاق پای مستند نشاند.
کارگردان فیلم در مورد تطبیق فیلمنامه با نگاه و جهانبینی مهناز علیمردانی در عالم واقع گفت: متنی که نوشته شده حاصل تمام تحقیقاتی است که من از زندگی و شخصیت مهناز علیمردانی داشتم. این شخصیت این اجازه را به ما میداد که بتوانیم حرفهای دیگری را هم در قالب این شخصیت مطرح کنیم و به داستان چند لایه دیگر هم ببخشیم. من مهناز را هرگز ندیده بودم اما با صحبتهایی که با همسر ایشان داشتیم متوجه شدیم که ایشان اهل شعر و ادب بوده است.
وحید محسنی نیز درباره ساخت این مستندعنوان کرد: وقتی من این مستند را می بینم یاد همان زندگیای که داشتم میافتم و اصلا چنین حسی ندارم که انگار چیزی به کار اضافه شده است. شکسته شدن یک تابوی سرطانی در ایران.
تبریزی تهیهکننده و کارگردان اثر در مورد توقف پروژهاش در حین ساخت نیز چنین توضیح داد: به جز مسائل مالی، بخاطر بحث مجوز هم ما چند وقفه در کارمان داشتیم که یکی از علتهایش این بود که به ما اجازه ورود به بیمارستان ها را نمیدادند و میگفتند مستندساز نباید وارد بیمارستان شود و این خیلی برای من عجیب بود که چرا وقتی ما میخواهیم فیلمی با موضوع بیماری بسازیم نمیتوانیم وارد بیمارستان شویم. در نهایت به واسطه آشنایی که داشتیم توانستیم در یک بیمارستان فیلمبرداری را انجام دهیم.