موبایل ممنوع!
یکی دو سال پیش که هنوز اینستاگرام، کانال‌های تلگرام و Clash of Clans مد نشده بودند، جمع‌های دوستانه و حتی دورهمی‌های خانوادگی، حال و هوای دیگری داشت. همه با هم حرف می‌زدند، برای هم جوک تعریف می‌کردند و در مورد مسایل مختلف روزمره، با هم سخن می‌گفتند.
اما چند وقتی می‌شود که همه چیز تغییر کرده. وقتی رستوران یا کافه می‌روید نگاهی به میزهای مجاور انداخته‌اید؟ الگوهای رفتاری اکثر کسانی که در این اماکن عمومی حاضر می‌شوند، خصوصا آن‌هایی که سن‌شان کم‌تر از ۳۰ است، از چند حالت عمده خارج نیست: یا در حال عکاسی از میز و متعلقات‌اش هستند؛ یا سلفی‌های تکی و دسته‌جمعی می‌گیرند؛ یا سرشان را پایین انداخته‌اند و بدون کم‌ترین توجه به همراهان‌شان جوری که گوشی در فاصله‌ی ۱۰ سانتی‌متری صورت‌شان قرار بگیرد (!) مشغول گشت و گذار در تلگرام یا اینستاگرام هستند.
آیا باید تصویر هر غذا یا نوشیدنی‌ای در اینستاگرام منتشر شود یا به صورت لحظه‌ای کانال‌های طنز تلگرام دنبال شوند؟
اینکه وضعیت مخابرات آن‌قدر خوب شده که تقریبا می‌توان در همه‌جا، به اینترنت پرسرعت دسترسی داشت، جای خوشحالی دارد؛ ولی متاسفانه میزان استفاده از این فناوری‌ها، از تعادل خارج شده است.
مدتی است که اصطلاحی با عنوان «انباشت گوشی» (Phone Stack) برای مقابله با این شرایط به وجود آمده است. انباشت گوشی یعنی وقتی که چند نفر در رستوارن یا کافه، پشت میزشان می‌نشینند، باید گوشی‌های‌شان را به صورت برعکس آن‌هم وسط میز روی هم بچینند. اولین کسی هم که گوشی‌اش را به هر دلیلی بردارد، باید هزینه‌ی کل میز را بپردازد. شاید این شیوه کمی خشن به‌نظر برسد، اما برای کنترل شرایطی که پیش آمده می‌تواند راه‌حلی مقطعی باشد.
خود گوشی‌ها کم بودند؛ احتمالا در آینده‌ی نه‌چندان دور ساعت‌های هوشمند، عینک‌ها و دیگر گجت‌های پوشیدنی هم به این شرایط دامن خواهند زد؛ جوری که از همین حالا می‌توان حدس زد که «انباشت گوشی» هم جواب نخواهد داد. قطعا باید راهکارهای بهتری پیدا بشود. باید موضوع «هر چیزی جای خودش را دارد» اشاعه پیدا کند. متاسفانه شرکت‌هایی مثل فیسبوک (که مالک اینستاگرام هم هست) در کنار گوگل و دیگر شرکت‌های توسعه‌دهنده‌ی شبکه‌های اجتماعی و برنامه‌های پیام‌رسان، روزبه‌روز به افرایش این روند کمک می‌کنند. مطمئنا برای این شرکت‌ها هم بد نمی‌شود تا هر روز بر تعداد کاربران‌شان افزوده شود. با تمام این تفاسیر از بین بردن کامل این شرایط عملا غیر ممکن و شاید هم بیهوده به‌نظر برسد. برای همین هم باید بیشتر به فکر آموزش اعتدال در استفاده از تکنولوژی باشیم.
البته خودم هم جزو کسانی هستم که بیش از حد نرمال، از گوشی‌ام استفاده میکنم. ولی گاهی پیش می‌آید که حتی خود من هم در جمع‌های مختلف، از شدت وابستگی بعضی افراد به گوشی‌های‌شان، تعجب میکنم. نظر شما چیست؟ آیا باید تصویر هر غذا یا نوشیدنی‌ای در اینستاگرام منتشر شود یا به صورت لحظه‌ای کانال‌های طنز تلگرام دنبال شوند؟
مطلب خیلی جالبی بود، متشکرم
یک بار با یکی از دوستانم که مدتها بود ندیده بودمش برای صرف ناهار رفته بودم بیرون
بعد که در رستوران بودیم وقتی داشتم باهاش صحبت میکردم دیدم که یک چشمش توی گوشیه و یک چشمش به من! و اصلا حواثش پرته و گه گداری یه چیزی میخونه و میخنده من یکباره عصبانی شدم و گوشی رو از دستش گرفتم و گفتم یا با من حرف بزن یا برو خونه بشین با گوشیت بازی کن 🙂 بعدش گفت ببخشید اصلا حواثم نبود، معذرت میخوام. البته این دوست من خیلی منطقی برخورد کرد، بعضی ها که بهشون میگی هم باز درست نمیشن 🙂
این رفتارها خیلی بد شده، وقتی سالهاست هم رو ندیدیم و هر دو مشتاقانه پذیرفتیم که برای صرف ناهار با هم وقت بگذاریم باز هم این گوشی داشت لذت با هم بودن رو از ما میگرفت و بعد کلی صحبت کردیم و گفتیم و خندیدیم و خاطرات گذشته رو مرور کردیم و از با هم بودن لذت بردیم (گوشی ها هم خاموش بود)
هر روز باید ساعت خاصی رو اونم وقتی که تنها هستیم برای چک کردن پیام ها قرار بدیم البته باید در گروه ها و کانال هایی عضو باشیم یا صفحاتی عضو باشیم که حداقل یک مطلب مفید بتونیم از اونها یاد بگیریم نه هر گروه و هر پیجی که فقط وقتمون رو هدر بدیم
موفق باشید
کی گفته ایترنت مخابرات سریعه؟
همین راه کار مقطعی هم جواب میده ، یه جورایی جدیده…خدا رو چه دیدی ؟ دیدی این روشم تو ایران مد شد.
ممنون از راه کار توپتون ، پایا باشید
بزن زنگو…
ایرانی ها همیشه خیلی افراطی عمل می کنند
ولی من فکر می کنم توی جوامع غربی هم به همین شکل استفاده از موبایل و گجت های وابسته به اون زیاد هستش، مخصوصا در میان قشر نوجوان و جوان جامعه
ایده جالبی بود!
ما توی جامعه مون همه جا افراط و تفریط داریم .چیز جدیدی نیس … تو جمع های رسمی ما خوشبختانه کسی گوشی دست نمیگیره چون بابام شاکی میشه . در مورد حرف اون دوستمون که گفتن از کمبوده آره منم همین فکرو میکنم . بعضیا هستن فقط یه واتزاپ دارن . با همون کار میکنن . بعضی ها هم هستن از واتزاپ و وایبر و کیک و تلگرام و بیتاک و . . . . همه رو دارن هر ساعت همشونم چک میکنن … فقط میتونه از این باشه که دنیای بیرون ارضاشون نمیکنه ، مجبورن رو بیارن به دنیای مجازی . اینم بیشتر دخترا درگیرشن تا پسرا …
استفاده کردن یا نکردن مهم نیست مهم اینه که اونی که استفاده می کنه درست استفاده کنه
بارها و بارها توی دانشگاه دیدم وقتی یه عده رو صندلی منتظر شروع کلاس نشستن ، همه دارن با گوشی هاشون ور میرن و اکثرا دارن توی شبکه های اجتماعی خصوصا اینستاگرام ول می چرخن .منم بعد از این که چپ چپ نگاهشون می کنم با خنده بهشون میگم اگه موبایل و تبلت اختراع نشده بودن ما قرار بود چی کار کنیم !
خیلی ها هم پناه بردن به این جور چیزها فرهنگ جان!
نظر من نیست…نظر همه ی روانشناسانه معتبر ایرانی و جهانه…وقتی کسی که در دنیای واقعی احساس میکنه شخصی بی فایده و بدون تاثیر هست و چیزهایی که در آرزوهاش داره و بهش نمیرسه مجبور میشه در توهم و در فضا بسر ببره…دنیای مجازی دنیایی مملو از دروغ و شایعه و بزرگنمایی هاییس که در واقعیت مردود شده اند…من خودم ۲۸ سالمه و گوشی هوشمند دارم و نه یکی بلکه دوتا…ولی به هیچ عنوان یک برنامه ی ارتباطی روشون نصب نیست…چرا؟چون دوست ندارم تو دنیایی زندگی کنم که طرف هزینه ی اتوبوس رو نمیتونه حساب کنه ولی تو اون فضا دارای یک لامبورگینی آلبالوییه…بنظر من کسی که بیش از حد به این شبکه ها و در کل موبایل وابسته س;نه به درد دوستی میخوره و نه به درد همدلی و همزبونی…طرف دل خوشه با یک سیم کارت پنج تومنی و یک موبایل که الان دارن کیلویی میدن و یک دنیای دروغین و کلی لاف و افاده…
به امید روزی که جونای ما بتونن به دنیای واقعی برگردن و بس کنن این همه عکاسی و شبکه های اجتماعی رو…
با تشکر از قلم شیوای نویسنده ی عزیز
کاملا مخالفم
الان باید همگام با تکنولوژی پیش رفت
اینکه چک کردن گوشی در هر زمانی برای شما عجیبه بخاطر اینه که هنوز با تکنولوژی روز دنیا همگام نیستید.
به نظر من پیش رفتن با تکنولوژی این نیست که هر چی اومد بتونه مغز افراد رو به خودش مشغول کنه و زندگی عادیشونو خیلی تحت تاثیر قرار بده.خیلی از بچه های کم سن و سال هم هستن که هنوز سواد درست حسابی ندارن ولی کلا تو شبکه های اجتماعین.ینی اونا دارن با تکنولوژی روز حرکت میکنن!هر کسی که خودشو در مقابل همچین تفریح هایی زودتر از دست بده وسیله ی بهتری برای درآمد زایی شرکت های بزرگه.البته بهترین راهکار برای این مشکل رو همین شرکتایی میتونن پیشنهاد بدن که این تفریح هارو تا این مرز اعتیاد آور کردن