چرا خیال‌بافی گوگل را دوست دارم؟

دیشب، گوگل حسابی خیال‌بافی کرد و به حاضرین قول یک تجربه‌ی ناب واقعیت مجازی را داد. به زبان آدمیزاد، این ابرقدرت دنیای جست‌وجو، پلتفرمی را برای واقعیت مجازی معرفی کرده که من تلویحا از آن به‌عنوان «خیال‌ بافی» (Daydream) یاد می‌کنم. پلتفرم گوگل، برعکس بسیاری از پروژه‌های مشابه، کاملا به حضور تلفن هوشمند وابسته است. گوگل مسیر درستی را در پیش گرفته. اما چرا؟ در ادامه بیشتر توضیح می‌دهم.

        ‌

واقعیت مجازی هنوز همچون نوزادی زودرس است؛ گجت‌های مربوط به آن هم، درست‌وحسابی به دست مردم نرسیده و باید در آزمایشگاه‌های شرکت‌های بزرگ (زیر دستگاه) سراغشان را گرفت! خود صاحبان تکنولوژی هم همچنان درگیر حل معماهای فلسفی پیاده‌سازی دنیای مجازی هستند. پیچیده‌ترین معماها، گاه ساده‌ترین پاسخ‌ها را می‌طلبند.

گاهی راه‌حل پرسشی که سال‌ها در پی پاسخ‌اش هستیم، پیوسته همراه ماست: درست مثل رگ گردن، درست مثل تلفن همراه.

پایه و اساس پلتفرم Daydream، تلفن هوشمند است. ما شب و روز، یکی از پیچیده‌ترین و درعین‌حال کوچک‌ترین ساخته‌های بشر را همراه خود داریم. ماشینی پردازشگر که همه کار می‌شود با آن کرد و همه‌جا می‌شود با آن رفت. گوگل فکر می‌کند که برای جهش به فاز بعدی تعامل با ماشین‌ها و تحقق دنیای مجازی، لازم نیست پله‌های تکنولوژی را ده‌تا یکی طی کرد. راه‌حل گوگل ساده است: گوشی‌تان را داخل یک پلتفرم مناسب قرار بدهید و با بهره بردن از پتانسیل‌های موجود در تلفن هوشمندتان، دنیای مجازی را تجربه کنید. این شرکت می‌گوید این تجربه‌ی مجازی چیزی از دنیای مجازی HTC Vive و Oculus Rift‌ کم ندارد. با این تفاوت که آن‌ها به سیستم‌های کامپیوتری قدرتمند نیاز دارند و پلتفرم گوگل به گوشی داخل جیب‌تان.

چندی پیش مطلبی نوشتم و در آن دستاوردهای تکنولوژی را به قطعات دومینو تشبیه کردم. لازمه‌ی پیشروی موفق قطعات دومینو، خیزش قطعه-به-قطعه‌ی آن است؛ این‌که از پتانسیل هر قطعه به بهترین شکل استفاده شود و از آن به‌عنوان عاملی تعیین‌کننده در مسیر روبه‌جلو بهره گرفته شود. تلفن هوشمند، کلیدی‌ترین قطعه‌ی این مرحله از دومینوی مسیر تکنولوژی است؛ گوگل نمی‌خواهد آن را نادیده بگیرد.

پلتفرم خیال‌بافی گوگل، ساده و واقع‌گرایانه است؛ راه‌حلی قطعی برای سوال فلسفی ما در موضوع واقعیت مجازی. از دید من این رویکرد گوگل تحسین‌برانگیز است.

‌‌‌‌

پی‌نوشت ۱: خیال‌بافی گوگل با کاردستی مقوایی شروع شد! «کاردبورد» (Cardboard) را که به‌یاد دارید؟  اگر نه، بررسی اجمالی ما از کاردبورد را بخوانید.

پی‌نوشت ۲: هدست واقعیت مجازی Samsung Gear VR هم با رویکردی مشابه گوگل در سال ۲۰۱۵ عرضه شد. برای کار با این گجت باید اسمارتفون‌تان را داخل دستگاه قرار دهید. سامسونگ به‌خاطر حضور پرقدرتش در بازار تلفن‌های هوشمند، برای ورود به حوزه‌ی VR از برگ برنده‌اش بهترین بهره را می‌برد.

پی‌نوشت ۳: هدست‌های واقعیت مجازی HTC Vive و Oculus Rift‌، اصطلاحا مبتنی بر PC هستند و از آن‌جایی‌که به قدرت گرافیکی و پردازشی خارجی نیاز دارند، هزینه‌ی زیادی را روی دست کاربر می‌گذارند.

‌‌‌