معروف‌ترین هیولاهای جهان: مگالودون

در ۱۴ روز گذشته، با ۱۴ مطلب معرفی «معروف‌ترین دایناسورهای جهان» با شما همراه بودیم. در این مطالب سعی شد تا به‌طور خلاصه و با زبانی ساده، معروف‌ترین دایناسورهای کشف شده تا به امروز را معرفی کنیم. اما به‌عنوان آخرین مطلب در این زمینه و در آخرین روز از تعطیلات نوروزی سال ۹۵، قصد داریم تا این بار موجود دیگری را معرفی کنیم؛ موجودی که به‌صورت فنی یک دایناسور به‌حساب نمی‌آید ولی یک سر و گردن از تمام دایناسورهای کشف شده بزرگ‌تر و ترسناک‌تر است. با دیجی‌کالا مگ همراه شوید.

بین ۳ تا ۲۰ میلیون سال پیش و در دوره‌ی «نوزیستی» (Cenozoic)، یکی از بزرگ‌ترین، خشن‌ترین و ترسناک‌ترین شکارچیان تاریخ کره‌ی زمین می‌زیسته است. این هیولا، «مگالودون» (Megalodon) نام دارد.

شاید در نگاه اول بگویید که این همان کوسه‌ی سفید امروزی است ولی تفاوت‌های زیادی بین مگالودون و کوسه‌ی سفید وجود دارد: مگالودون بین ۱۸ تا ۳۰ متر طول و نزدیک به ۱۰۰ تن وزن داشته است. بنابراین ازلحاظ جثه، Megalodon نه‌تنها از کوسه‌ی سفید بلکه از تی-رکس هم بزرگ‌تر است!

مقایسه‌ی سایز مگالودون با تی-رکس

مگالودون برای اولین بار در سال ۱۶۶۷ میلادی توسط یک محقق دانمارکی کشف شد. اولین قسمت کشف شده، یک مثلث بزرگ و تیز، یعنی دندان این جانور بود. در سال‌های بعدی، فسیل‌های بیش‌تری از مگالودون کشف شد تا اینکه در سال ۱۸۳۵، دانشمند سویسی، «لویی آگاسی» (Louis Agassiz)، نام Carcharodon Megalodon را برای این کوسه‌ی غول‌پیکر انتخاب کرد. بااینکه نام علمی این جانور، C. Megalodon است، معمولا آن را به طور اختصار، «مگالودون» (Megalodon) به معنی «بزرگ دندان» می‌نامند. این نام بر اساس دندان‌های ۲۰ سانتی‌متری این کوسه‌ی عظیم‌الجثه انتخاب شده است. ازلحاظ آناتومی بدن، مگالودون به کوسه‌های سفید بسیار نزدیک است. به دلیل اینکه هیچ‌گاه فسیل کاملی از این جانور کشف نشد، دانشمندان مجبور شدند تا آناتومی بدن کوسه‌ی سفید را به‌عنوان مرجعی برای شبیه‌سازی Megalodon استفاده کنند.

در سال ۱۹۰۹، اولین آرواره‌ی کامل مگالودون بازسازی شد. بر اساس ابعاد این آرواره و با استفاده از آناتومی بدن کوسه‌ی سفید، سایز C. Megalodon در حدود ۱۸ تا حداکثر ۳۰ متر تخمین زده شد. در سال ۲۰۰۸، بر اساس قدرت آرواره‌ی یک کوسه‌ی سفید ۲٫۵ متری، قدرت آرواره‌ی مگالودون، بین ۱۰ تا ۱۸ تن به دست آمد. این میزان، تقریبا ۱۰ برابر قوی‌تر از آرواره‌ی کوسه‌ی سفید است. بنابراین برخلاف کوسه‌های سفید، که معمولا به قسمت‌های نرم اطراف شکم طعمه حمله می‌کنند، مگالودون می‌توانسته هرگونه تاندون، عضله، بافت و استخوانی را از بین ببرد. محققان بر این باورند که Megalodon برای از پای درآوردن طعمه‌اش، اعضای بدن‌اش را جدا می‌کرده تا توانایی فرار کردن را از او بگیرد. هرم غذایی مگالودون را نهنگ‌های عظیم‌الجثه‌ی ما قبل تاریخ، دلفین‌ها و حتی لاک‌پشت‌های غول‌پیکر تشکیل می‌دادند. بااینکه لاک‌پشت‌های آن زمان، لاک بسیار بزرگ و مقاومی داشتند، هرگز نمی‌توانستند در برابر فشار ۱۰ تنی آرواره‌ی مگالودون مقاومت کنند.

هنوز علت واقعی انقراض Megalodon مشخص نشده اما سرد شدن ناگهانی اقیانوس‌ها، پایین آمدن سطح آب و کمبود منابع غذایی، از بارزترین نظریه‌های انقراض مگالودون به شما می‌روند.

تصویر معروف آرواره‌ی بازسازی شده‌ی مگالودون توسط Bashford Dean در سال ۱۹۰۹ میلادی