فهرست پیشنهادی پدرو آلمادووار برای فیلم‌‌بینی در قرنطینه

پدرو آلمادووار کارگردان اسپانیایی، برنده‌ی جایزه‌ی اسکار بهترین فیلمنامه برای فیلم‌ «با او حرف بزن» و سازنده‌ی فیلم‌هایی مانند «رنج و شکوه» و «همه چیز درباره‌ی مادرم» که مهم‌ترین فیلمساز امروز اسپانیا محسوب می‌شود، در روزهای شیوع کرونا از قرنطینه یادداشت‌هایی می‌نویسد. بخشی از این یادداشت‌ها درباره‌ی تجربه‌ی شخصی فیلمساز در قرنطینه و یادآوری خاطراتش است و بخشی دیگر به معرفی فیلم می‌پردازد. فهرست پیشنهادی سینمایی آلمادووار برای فیلم‌بینی در قرنطینه تا امروز به دو بخش فیلم‌های عاشقانه‌ی محبوب او و فیلم‌های حال خوب کن تقسیم شده است. مروری می‌کنیم روی فیلم‌هایی که آلمادووار در قرنطینه آن‌ها را مرور کرده و به عاشقان سینما هم دیدن‌شان را توصیه کرده است.

فیلم‌های پیشنهادی آلمادووار در ژانر عاشقانه

وقت ملاقات بیگانه‌ایم

عنوان اصلی: Strangers When We Meet
کارگردان: ریچارد کویین

این فیلم درام محصول ۱۹۶۰ است. ریچارد کویین در سینما چندان کارگردان شناخته شده‌ای نیست. کارش را هم ابتدا به عنوان بازیگر تئاتر و رادیو و سینما شروع کرد و بعدها به کارگردانی روی آورد. در حقیقت وقتی ستاره‌ی بازیگری‌اش بعد از جنگ جهانی دوم رو به افول گذاشت تصمیم گرفت کارگردانی را تجربه کند. فیلم «وقت ملاقات بیگانه‌ایم» با بازی کرک داگلاس و کیم نواک اقتباسی از رمانی به همین نام نوشته‌ی ایوان هانتر است که فیلمنامه‌اش را هم خودش نوشته. فیلم داستان عاشقانه‌ی دو همسایه است. یک مرد آرشیتکت متاهل و صاحب دو فرزند در حومه‌ی شهر که عاشق همسر باهوش و جاه‌طلبش است اما ازدواج‌شان چندان هم موفق نیست عاشق زن زیبا و سر به هوای همسایه می‌شود که با همسرش تفاوت زیادی دارد.

پایان رابطه

عنوان اصلی: The End of the Affair
کارگردان: نیل جوردن

یک فیلم پرشور که نیل جوردن آن را براساس رمان گراهام گرین، نویسنده‌ی مشهور انگلیسی که سال ۱۹۵۱ منتشر شده بود، ساخت. فیلم محصول ۱۹۹۹ است و جولین مور و رالف فاینس در آن بازی درخشانی دارند و به معنای واقعی کلمه شیمی‌شان جزو نقاط قوت فیلم است. موریس نویسنده و راوی فیلم است. او کتابش را با این عنوان شروع می‌کند که: «این خاطرات نفرت است». در طول قصه متوجه می‌شویم که موریس دلباخته‌ی همسر یکی از دوستانش بوده اما دوستش تصور می‌کند که همسرش به او خیانت می‌کند. موریس که تصور می‌کند زن به او هم خیانت کرده کارآگاهی را اجیر می‌کند تا ببیند زن چرا او را ترک کرده و نتیجه‌ی تحقیقات کارآگاه حقیقت بزرگی را برای موریس آشکار می‌کند.

نامه‌ی زنی ناشناس

عنوان اصلی: Letter from an Unknown Woman
کارگردان: ماکس افولس

اولین فیلمی که کارگردان بزرگ آلمانی در مهاجرت به آمریکا ساخت اقتباس از کتاب مشهور اشتفان تسوایگ بود. اقتباس نسبتا وفادارانه‌ای هم بود. داستان دختری که دلباخته‌ی پیانیست جوان بی‌وفایی می‌شود که به او توجهی ندارد. سال‌ها می‌گذرد و دختر روزی در خیابان‌های وین به مرد برخورد می‌کند. مرد که به نظر می‌آید تازه او را دیده از او خوشش می‌آید و زمانی را با او می‌گذراند اما بعد به سادگی بقیه ترکش می‌کند. زن اما او را فراموش نمی‌کند. با بازی درخشان جوآن فونتین در نقش لیزا و لویی ژوردان در نقش استفان این یکی از شاهکارهای سینمای کلاسیک است. به لحاظ روایی و حرکت دوربین استادانه‌ی ماکس افولس فیلمی متمایز و مسحورکننده است.

آسانسوری به سوی قتلگاه

عنوان اصلی: Elevator to the Gallows
کارگردان: لویی مال

در فهرست فیلم‌های آلمادووار که به عشق ارجاع می‌دهند فیلمی هم از لویی مال محصول ۱۹۵۸ وجود دارد که البته ژانرش رمانتیک نیست بلکه جنایی است. ژان مورو و موریس رنه بازیگران فیلم هستند. فیلم مهمی در موج نوی فرانسه به شمار می‌رود چون تکنیک‌های تدوین آن و شیوه‌ی روایت به علاوه‌ی خون تازه‌ای که به عقیده‌ی منتقدان به فیلم نوآر داده بود آن را جزو آثار سینمای مدرن کرد. فیلم داستان مدیری است که خیلی به خودش اطمینان دارد. او یکی از کارمندانش را که شوهر معشوقه‌اش است به قتل می‌رساند. اتفاقی که زنجیره‌ای از بدشانسی‌ها را به دنبال دارد.

سلام بر غم

عنوان اصلی: Bonjour Tristesse
کارگردان: اتو پره‌مینجر

اقتباس کارگردان آلمانی از رمان مشهور تلخ و عاشقانه‌ی فرانسواز ساگان که جین سیبرگ در آن نقش اصلی را بازی می‌کند. سیسیل دختر جوانی است که پدرش می‌خواهد دوباره با زنی به نام آن ازدواج کند اما سیسیل بی‌دلیل از آن نفرت دارد. آن دوست مادر سیسیل بوده و زنی بافرهنگ و قاعده‌مند است و سیسیل نگران است که حضور او زندگی راحت او و پدرش را تغییر بدهد. البته پدر او هم علیرغم علاقه‌اش به آن نمی‌تواند از زندگی بوالهوسانه‌ای که داشته دست بکشد. اما سیسیل نقشه می‌کشد تا پدرش را به سمت معشوقه‌ی سابقش سوق بدهد. کنترل اتفاقات از دست سیسیل خارج می‌شود و اتفاق‌هایی می‌افتد که خود او هم نمی‌خواهد.

شب

عنوان اصلی: La Notte
کارگردان: میکل آنجلو آنتونیونی

محصول ۱۹۶۱ از کارگردان مشهور سینمای ایتالیا آنتونیونی که ستارگان مشهوری چون مارچلو ماسترویانی، ژان مورو و مونیکا ویتی در آن بازی می‌کنند. فیلم یک روز از زندگی زوجی را به تصویر می‌کشد که به هم وفادار نیستند. جیووانی نویسنده‌ای مشهور است و با همسر زیبایش لیدا به ملاقات دوست‌شان در بیمارستان می‌روند که در حال مرگ است. در بیمارستان اتفاقاتی رخ می‌دهد که زن و شوهر را از هم دورتر می‌کند. این اولین قسمت از سه‌گانه‌ای بود که آنتونیونی با ساختن «ماجرا» و «کسوف» آن را ادامه داد. فیلم برنده‌ی خرس طلای جشنواره‌ی برلین شد و بازی ماسترویانی هم مورد ستایش منتقدان قرار گرفت.

ولگردها

عنوان اصلی: The Swindlers
کارگردان: فدریکو فلینی

فلینی سال ۱۹۵۵ بعد از ساختن شاهکاری به اسم «جاده» سراغ این فیلم رفت که داستانش در روستا می‌گذشت. اصلا یکی از دلایل آلمادووار به فیلم همین فضای روستایی آن است. این فیلم هم مثل «جاده» از مشخصات سینمای نئورئالیستی ایتالیا برخوردار بود. فلینی از رئالیسم شاعرانه کم می‌کرد و به جایش حیات و سرزندگی عجیب و غریبی در فیلم‌هایش به نمایش می‌گذاشت که بعد از او به سبک فلینی مشهور شد. «ولگردها» داستان سه مرد است که توسط یک ولگرد تنها هدایت می‌شوند در حالی که باید با شغل‌شان و فشارهای خانوادگی‌شان دست و پنجه نرم کنند. فلینی برای این فیلم نامزد شیر طلای ونیز شد ولی فیلم به اندازه‌ی بقیه‌ی آثار او به شهرت نرسید.

پوست لطیف

عنوان اصلی: Soft Skin
کارگردان: فرانسوا تروفو

تروفو سال ۱۹۶۴ این فیلم را با شرکت ژان دسایی و فرانسوا دورلئاک جلوی دوربین برد. یک درام رمانتیک که خود تروفو به همراه ژان لویی ریچارد آن را نوشته بودند. فیلم درباره‌ی یک ناشر و سخنران متاهل موفق است که دختر ده ساله‌ای هم دارد. مرد در سفری با نیکول، مهماندار همواپیما آشنا می‌شود و بین آن‌ها رابطه‌ی عاشقانه‌ای شکل می‌گیرد. مرد می‌خواهد از این رابطه خودش را بیرون بکشد اما نمی‌تواند. با وجود این که تروفو با فیلم‌های قبلی‌اش مثل «ژول و ژیم» و «۴۰۰ ضربه» خودش را تثبیت کرده بود اما «پوست لطیف» نتوانست در گیشه موفق ظاهر شود.

در مکانی خلوت

عنوان اصلی: In a Lonely Place
کارگردان: نیکلاس ری

ژان لوک گدار درباره‌ی فیلمساز بزرگ آمریکایی گفته بود: سینما یعنی نیکلاس ری. و «در مکانی خلوت» یکی از شاهکارهای نیکلاس ری است که سال ۱۹۵۰ آن را ساخت. از آن فیلم‌ نوآرهایی که جای خودش را در فهرست ۱۰۰ فیلم برتر تاریخ سینما همیشه حفظ می‌کند. همفری بوگارت در این نوآر رومانتیک نقش دیکسون استیل را بازی می‌کند. یک فیلمنامه‌نویس که با خودش درگیری‌های شدیدی دارد و از طرفی متهم به قتل هم شده است. گلوریا گراهام هم نقش لورل گری را دارد. زنی در همسایگی او که به مرد علاقمند شده است. زیر لایه‌ی سطحی داستان درباره‌ی پیچیدگی هویت و عشق رنج‌آور، فیلم به سراشیبی‌های افراد موفق هالیوود هم اشاره می‌کند.

فیلم‌های پیشنهادی آلمادووار برای فیلم‌های حال خوب کن

میمون بازی

عنوان اصلی: Monkey Business
کارگردان: هاوارد هاکس

یک کمدی اسکروبال دیوانه‌وار بامزه از هاوارد هاکس بزرگ که سال ۱۹۵۱ ساخته شده و البته اسمش مشابه یکی از کارهای برادران مارکس در دهه‌ی سی است. بن هکت فیلمنامه را نوشته و جینجر راجرز، مریلین مونرو و کری گرانت در آن بازی می‌کنند. کری گرانت نقش یک دکتر شیمیست را بازی می‌کند که تمام هوش و حواسش پی کارش است. او سعی دارد اکسیر جوانی را کشف کند و آزمایشگاهش پر از حیوانات است. زندگی دکتر وقتی به هم می‌ریزد که یکی از شامپانزه‌هایش به چشمه‌ی جوانی دست پیدا می‌کند. خود هاکس فکر نمی‌کرد که فیلمش تا این حد موفق و باورپذیر و بامزه از کار دربیاید.

داستان فیلادلفیا

عنوان اصلی: The Philadelphia Story
کارگردان: جورج کیوکر

جورج کیوکر پیامبر آلمادووار است. کیوکر که استعداد فوق‌العاده‌ای در پرداخت کاراکترهای زن فیلم‌هایش داشت و آلمادووار هم سعی دارد راه او را برود. کیوکر سال ۱۹۵۰ این فیلم را با بازی زوج محبوبش یعنی کری گرانت و کاترین هبپورن به علاوه‌ی جیمز استوارت ساخت. این دو نفر روی پرده در مواجهه با هم درخشان هستند. فیلم داستان زنی است به نام تریسی با بازی کاترین هیپورن از طبقه‌ی ثروتمند که در آستانه‌ی دومین ازدواج خود با مردی ابله ولی پولدار است. با ورود دکستر (کری گرانت) همسر اول تریسی و مایک (جیمز استوارت) خبرنگاری پرهیاهو ماجرای عروسی پیچیده‌تر می‌شود. مایک که به تریسی علاقه‌مند شده همراه با زنی عکاس در مجلس عروسی شرکت می‌کند و با مکر و حیله سرانجام مراسم عروسی را به هم می‌زند. بعدتر فیلمی شبیه «داستان فیلادلفیا» با با بازی گریس کلی به نام «جامعه‌ی سطح بالا» ساخته شد.

بودن یا نبودن

عنوان اصلی: To Be Or Not To Be
کارگردان: ارنست لوبیچ

کارول لمبارد ستاره‌ی هالیوود و جک بنی و رابرت استک بازیگران فیلم هستند. داستان فیلم در شهر ورشو در لهستان اتفاق می‌افتد. درست پیش از آن که نیروهای نازی سال ۱۹۳۹ به شهر حمله کنند. یک گروه تئاتر مشهور در این شهر فعالیت می‌کنند که ستاره‌های آن جوزف و همسر زیبایش ماریا هستند. گروه تئاتری مشغول تمرین یک نمایش به نام «گشتاپو» است که در آن نیروهای نازی را به سخره می‌گیرند. یک شب گروه نمایش «هملت» را روی صحنه می‌برند. جوزف نقش اول نمایش را بازی می‌کند و ماریا که یک خلبان جوان عاشقش شده از او می‌خواهد هر وقت جوزف جمله‌ی «بودن یا نبودن» را گفت پشت صحنه به ملاقات او بیاید. اما وقتی خلبان موقع گفتن این جمله از جایش بلند می‌شود به بازیگر بزرگ بر می‌خورد.

آپارتمان

عنوان اصلی: The Apartment
کارگردان: بیلی وایلدر

به نظر بسیاری از منتقدان این بهترین فیلم بیلی وایلدر است. فیلمی که وایلدر سال ۱۹۶۰ با بازی شرلی مک لین و جک لمون ساخت و طبق معمول فیلم‌های وایلدر شوخ‌طبعی گزنده‌ای دارد. نمای ابتدایی که همه‌ی کارمندان را یک‌شکل پشت میزهای کارشان نشان می‌دهد فوق‌العاده است. سی سی باکستر (لمون) مردی مجرد و تنهاست که عاشق فرن کوبلیک متصدی آسانسور شرکت است. از طرف دیگر باکستر آپارتمانش را به دوستانش اجاره می‌دهد. چیزی که او نمی‌داند این است که گاهی رئیس‌اش برای دیدار با فرن آپارتمان را از او اجاره می‌کند. جک لمون در نقش مردی که بین برآوردن نیات رئیس‌اش و عشقش مردد است بازی عالی از خودش به نمایش می‌گذارد.

بعضی‌ها داغشو دوست دارن

عنوان اصلی: Some Like It Hot
کارگردان: بیلی وایلدر

تونی کرتیس، جک لمون و مریلین مونرو در شاهکار محصول ۱۹۵۹ بیلی وایلدر جلوی دوربین رفتند تا یکی از بامزه‌ترین کمدی‌های تاریخ سینما را رقم بزنند. جک لمون و تونی کرتیس که دو نوازنده‌ی فقیر هستند به‌طور تصادفی شاهد تسویه‌ی حساب گنگسترها و کشتار روز سن والتین می‌شوند. آن‌ها برای فرار از دست گنگسترها لباس زنانه می‌پوشند و خود را جای دو نوازنده‌ی ساکسیفون و بیس جا می‌زنند و با گروه موسیقی زنان به سفر می‌روند. در این راه یکی از آن‌ها عاشق مریلین مونرو که یکی از نوازندگان این گروه است می‌شود و دیگری از بخت بدش یک عاشق پیدا می‌کند. جمله‌ی آخر فیلم جزو دیالوگ‌های ماندگار است. وقتی جک لمون به عاشقش اعتراف می‌کند مرد است و او می‌گوید: هیچ‌کس کامل نیست.

ثروتمند و مشهور

عنوان اصلی: Rich and Famous
کارگردان: جورج کیوکر

این آخرین فیلم جورج کیوکر است که آن را سال ۱۹۸۱ ساخت. فیلم براساس یک نمایشنامه ساخته شد که قبل‌تر با بازی بتی دیویس و میریام هاپکینز به کارگردانی ونسان شرمن ساخته شده بود. فیلم داستان دو زن است که دوستان صمیمی یکدیگر هستند. یکی از آن‌ها از گمنامی درمی‌آید و به موفقیت دست پیدا می‌کند. حالا دوستی آن‌ها در معرض آزمون سختی قرار می‌گیرد. یکی از آن‌ها نویسنده‌ای مشهور شده و دیگری زنی خانه‌دار که ازدواج کرده و دختری دارد. فیلم کیوکر امتیاز بالایی از منتقدان نگرفت اما از آن فیلم‌های دوست‌داشتنی است. ژاکلین بیسه و کندیس برگن در این فیلم جلوی دوربین رفتند.

من عروس جنگ بودم

عنوان اصلی: I Was A Male War Bride
کارگردان: هاوارد هاکس

کمدی رمانتیکی با بازی کری گرانت و آن شرایدن محصول ۱۹۴۹ از هاوارد هاکس. یک افسر فرانسوی با سروانی آمریکایی در دوره‌ی جنگ ازدواج می‌کند. افسر فرانسوی بنا بر تعهداتش مجبور می‌شود که در آلمان بعد از جنگ خدمت کند و حالا دنبال راهی می‌گردد که همراه زن تحت قانونی به نام «اکت عروس جنگ» به آمریکا برود. یکی از مشهورترین کمدی‌های اسکروبال است و سکانس پایانی آن هم در تاریخ سینما شهرت زیادی دارد وقتی کری گرانت خودش را به جای یک پرستار زن ارتش جا می‌زند.

ستاره‌ای متولد شده است

عنوان اصلی: A Star Is Born
کارگردان: جورج کیوکر

این یکی کمدی نیست ولی باز هم از علاقه‌ی آلمادووار به کیوکر ناشی می‌شود. «ستاره‌ای متولد شده است» کیوکر با بازی جودی گارلند یکی از شیرین‌ترین نسخه‌های این فیلم است. داستان دختری که توسط یک مرد به شهرت می‌رسد اما مرد خودویرانگر است و اعتیاد به الکل او را به نابودی می‌کشاند. جیمز میسون نقش مرد را بازی می‌کند. فیلم نامزد شش جایزه‌ی اسکار شد و البته هیچ‌کدام از جوایز را به خانه نبرد.

طرحی برای زندگی

عنوان اصلی: Design for Living
کارگردان: ارنست لوبیچ

کمدی ارنست لوبیچ که سال ۱۹۳۳ با بازی گری کوپر و میریام هاپکینز ساخته شد. براساس نمایشنامه‌ای که نوئل کوارد آن را نوشته بود و بعدتر اقتباس دیگری از آن هم ساخته شد. فیلم درباره‌ی زنی است که نمی‌تواند بین دو مردی که هر دو عاشقش هستند یکی را انتخاب کند. در نتیجه هر سه نفر تصمیم می‌گیرند زندگی دوستانه‌ای با هم داشته باشند. منتقدان نظرات متفاوتی نسبت به فیلم داشتند. برخی آن را ستودند و برخی دیگر به خصوص از بازی کوارد ایراد گرفتند.

منبع: eldiario