بازگشت مری پاپینز، امیلی بلانت را وارد رقابت اسکار کرد
فیلم بازگشت مری پاپینز محصول کمپانی دیزنی برای اولین‌بار در اتحادیه بازیگران و برای اعضای این اتحادیه به نمایش درآمد. در این فیلم امیلی بلانت نقش آن دایه اسطوره‌ای را به تصویر می‌کشد. او در بازی‌اش چنان اعتماد به نفس و گرما و شیرینی دارد که به راحتی می‌تواند در بخش بهترین بازیگر زن نامزد دریافت جایزه اسکار شود.
فیلم قرار است از ۱۹ دسامبر در سینماها به صورت عمومی اکران شود و با توجه به این که یکی از مهم‌ترین فیلم‌های سال ۲۰۱۸ به شمار می‌رود احتمال حضور آن در فصل جوایز بخصوص در بخش بهترین فیلم‌های کمدی یا موزیکال گلدن‌گلوب قوت می‌گیرد.
البته باید در نظر داشته باشید که رسیدن به این بخش کار ساده‌ای نخواهد بود چون سال ۱۹۶۵ جولی اندروز برای بازی در همین نقش اسکار را از آن خودش کرد و جهان مجذوب بازی و کاراکترش شد. نقش‌آفرینی اندروز از هر نظر بی‌نقص و کامل بود.
این موزیکال جدید یعنی «بازگشت مری پاپینز» به کارگردانی راب مارشال در خیلی از بخش‌های دیگر هم می‌تواند رقیب مهمی برای فیلم‌های مطرح امسال در اسکار باشد. از جمله طراحی صحنه جان مایر، طراحی لباس سندی پاول، موسیقی ساخته مارک شایمن، بهترین ترانه و بهترین صدابرداری و صداگذاری.
راب مارشال، کارگردان فیلم در جلسه پرسش و پاسخ بعد از آن گفت: «هیچ‌کس دیگری به جز امیلی بلانت روی این کره خاکی وجود نداشت که بتواند این نقش را بازی کند. من می‌خواستم به آن فیلم زیبای اولی ادای دین کنم اما علاوه بر آن چیزی کاملا اریجینال بسازم. و پیش از این هیچ‌وقت فیلم اریجینال موزیکال نساخته بودم درنتیجه برایم تجربه جالبی بود.» (موزیکال‌هایی که راب مارشال پیش از این ساخته مثل «شیکاگو» یا «درون جنگل» اقتباس از کتاب و نمایشنامه بوده‌اند.)
فیلم به لندن دوران رکود اقتصادی برمی‌گردد یعنی همان زمانی که کتاب‌های اصلی پی.ال.تراورس روایت می‌کنند. پاپینز به چری تری لین برمی‌گردد تا خانواده بنکس را از فروپاشی احساسی و شکست روحی نجات بدهد. مایکل (با بازی بن ویشا) و جین (امیلی مورتیمر) حالا بزرگ شده‌اند. مایکل همسرش مرده و آنها در خانه‌ای با سه فرزند مایکل زندگی می‌کنند.
مارشال در جلسه پرسش و پاسخ گفت: «شما در اولین کتاب افسردگی را حس می‌کردید علیرغم این که در حقیقت بخش کوچکی از قصه اصلی بود و بقیه‌اش به ماجراجویی می‌گذشت. فیلم قبلی داستانش در سال ۱۹۱۰ اتفاق می‌افتاد که خب زمانه معصومانه‌تری بود. به شیوه‌ای می‌شود گفت که در دهه ۳۰ مردم دوران سیاه‌تری را تجربه می‌کردند و برای بقا بیشتر با جهان دست و پنجه نرم می‌کردند. در حقیقت دورانی که فیلم ما روایت می‌کند به فضای امروز زندگی مردم نزدیک‌تر است.»
برای بلانت مساله اصلی این بوده که دیدگاه خودش را نسبت به این کاراکتر، این فرشته دائم در حال سفر، پیدا کند. بلانت می‌گوید: «او شیرین‌ترین شخصیتی است که من تا به حال نقش‌اش را بازی کرده‌ام. در کتاب‌ها به شدت غیرعادی است. به طرز باورنکردنی گستاخ است. صریح و رک و بامزه است. فکر می‌کند که فوق‌العاده است و خب واقعا هم همین‌طور است. زیبایی او شبیه یک معمای مبهم است که همیشه همراهش بوده. و به طرز خارق‌العاده‌ای حس همدردی و مهربانی در وجودش دارد. حتی اگر خیلی این‌ها را نشان ندهد.»
دنباله فیلم «مری پاپینز» همان ساختار فیلم قبلی را دنبال می‌کند. با تعداد زیادی سکانس‌های موزیکال که موسیقی‌هایشان توسط شایمن و اسکات ویتمن ساخته شده‌اند. حتی سکانسی داریم که با انیمیشن‌های دستی کشیده شده بازگشت پنگوئن‌ها را هم از فیلم قبلی می‌بینیم.
بزرگترین نیروی محرکه مارشال برای رفتن سراغ داستان «مری پاپینز» این بوده کاری کند که فیلم بازتابی از جهان امروزمان باشد. مارشال می‌گوید: «این فیلمی بود که امروز به آن نیاز داشتیم به همین دلیل به محض این که به مریل استریپ پیشنهاد دادم که نقش دخترخاله تاپسی را بازی کند قبول کرد و کالین فرث پذیرفت که در نقش مدیر بانک ظاهر شود. این آدم‌ها می‌خواستند بخشی از فیلمی باشند که پیام‌آور امید به جهان امروز است.»
فیلم قرار است از ۱۹ دسامبر در سینماها به صورت عمومی اکران شود و با توجه به این که یکی از مهم‌ترین فیلم‌های سال ۲۰۱۸ به شمار می‌رود احتمال حضور آن در فصل جوایز بخصوص در بخش بهترین فیلم‌های کمدی یا موزیکال گلدن‌گلوب قوت می‌گیرد. امیلی بلانت هم به نظر می‌رسد در چالش سخت بازی به جای یک کاراکتر کلاسیک موفق بوده و اعضای اتحادیه بازیگران تحسین‌اش کرده‌اند. همین شانس‌اش را برای گرفتن اسکار بالا می‌برد.
وای مری پاپینز :> ولی بدون اون کاپیتان که گرینویچ ساعتشو با توپش تنظیم میکرد حال نمیده که!!