نگاهی به غافلگیری‌های لیست نامزدهای اسکار ۲۰۱۹
هر سال پیش از اعلام نامزدهای اسکار مجموعه‌ای از پیش‌بینی‌ها حول و حوش گزینه‌های احتمالی شکل می‌گیرد و نهایتا با مشخص شدن نامزدها برای هر بخش در بعضی موارد از تفاوت انتظارات‌مان با نامزدهای نهایی آکادمی متعجب می‌شویم.
امسال هم با مشخص شدن فهرست نامزدها، می‌توان به مواردی از این دست اشاره کرد. برای مثال می‌توانیم از فیلم جدید پل شریدر شروع کنیم. فیلم سینمایی «اولین اصلاح‌شده» که خیلی‌ها گمان می‌کردند ممکن است در مراسم اسکار مورد توجه قرار گیرد و در میان نامزدهای رشته‌های مختلف حضور پیدا کند در لیست امسال کاملا نادیده گرفته شد و تنها در بخش بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی نامزد شد. این اتفاق در حالی رخ داد که خیلی‌ها انتظار داشتند ایثن هاوک که احتمالا یکی از بهترین بازی‌های کارنامه حرفه‌ای‌اش را ارایه داده بود برای بخش بهترین بازیگر نقش اصلی مرد نامزد شود و برخی از پیش‌بینی‌ها احتمال قرارگرفتن پل شریدر در بخش بهترین کارگردانی را مطرح می‌کردند که این پیش‌بینی نیز محقق نشد.
نخستین انسان که یکی از شانس‌های مهم کسب جایزه بهترین موسیقی فیلم بود نتوانست حتی در میان نامزدهای این جایزه حضور پیدا کند
از سوی دیگر فیلم سینمایی «ستاره‌ای متولد شده است» با وجود نامزدی در ۸ بخش مختلف، نتوانست همه انتظارات را برآورده کند و بردلی کوپر حتی در میان نامزدهای بخش بهترین کارگردانی هم قرار نگرفت. خیلی‌ها پیش‌بینی می‌کردند کوپر بتواند هم‌زمان در دو بخش بهترین بازیگر نقش اصلی مرد و بهترین کارگردان نامزد شود.
یکی از تاریخ‌سازان فهرست نامزدهای اسکار ۲۰۱۹ فیلم سینمایی «پلنگ سیاه» بود. این فیلم محبوب که از پیشتازان باکس‌آفیس ۲۰۱۸ بود اولین اثر ابرقهرمانی به حساب می‌آید که توانسته در میان نامزدهای بخش بهترین فیلم جوایز اسکار قرار بگیرد. البته این موضوع چندان غافلگیرکننده نبود و خیلی‌ها پیش‌بینی‌اش می‌کردند. در واقع همان زمان که حرف از راه‌انداختن یک بخش ویژه تحت عنوان فیلم محبوب سال به میان آمد بسیاری از کارشناسان اشاره کردند که اسکار قصد دارد توجه ویژه‌ای به فیلم‌های پرفروش سال نشان دهد تا افت مخاطب سال‌های گذشته مراسم را جبران کند و تا حد بیشتری بتواند سینمای ایالات متحده آمریکا را نمایندگی کند. این موضوع در کنار نقدهای مثبتی که برای پلنگ سیاه نوشته شده بود احتمال قرارگرفتن این فیلم را در میان نامزدهای بخش بهترین فیلم سال افزایش می‌داد. با این وجود برخی پیش‌بینی‌ها حاکی از احتمال حضور رایان کوگلر کارگردان پلنگ سیاه در میان نامزدهای بخش بهترین کارگردانی بود؛ این پیش‌بینی هم به وقوع نپیوست.
باید به دو فیلم سینمایی «نخستین انسان» و «اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند» هم اشاره کنیم. نخستین انسان که اساسا امسال تا حد زیادی نادیده گرفته شده یکی از شانس‌های مهم کسب جایزه بهترین موسیقی فیلم بود؛ شانس نخستین انسان در این بخش با برنده شدن جایزه بهترین موسیقی فیلم در مراسم گلدن گلوب تا حد زیادی افزایش پیدا کرده بود اما به شکل عجیبی نتوانست حتی در میان نامزدهای این جایزه حضور پیدا کند. همچنین بعضی از کارشناسان بری جنکینز و برایان تایری؛ کارگردان و بازیگر فیلم «اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند» را مستحق نامزد شدن می‌دانستند اما ظاهرا نظر اعضای آکادمی در این بخش هم متفاوت از کار درآمد.
اما ویژگی‌های غافلگیرکننده لیست نامزدهای امسال فقط به فیلم‌های بلند داستانی محدود نبود و در بخش فیلم‌های مستند هم مستند «همسایه من نخواهی شد؟» ساخته مورگان نویل که از سوی اتحادیه منتقدان به عنوان بهترین مستند انتخاب شده بود در میان نامزدهای بخش بهترین فیلم مستند قرار نگرفت.
نهایتا آخرین غافلگیری اعضای آکادمی در بخش بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان خودنمایی کرد. قرارگرفتن فیلم سینمایی «هرگز روی برنگردان» از کشور آلمان در فهرست نامزدهای این بخش و قرار ندادن فیلم سینمایی «سوختن» از کشور کره جنوبی یکی دیگر از انتخاب‌های نسبتا نامتعارف اعضای آکادمی بود.
