شما بگویید؛ ساعت هوشمند یا ساعت معمولی؟
سال‌ها پیش آرزوی خرید یک کامپیوتر شخصی را داشتیم. بعد، لپتاپ‌ها وسوسه‌مان کردند و کم‌کم تلفن‌های همراه هوشمند به بخشی از زندگی ما تبدیل شدند. حالا چند سالی است که چیز دیگری، خوره‌های تکنولوژی را وسوسه می‌کند. آیا باید در برابر اغوای ساعت‌های هوشمند مقاومت کرد؟ آیا در زمان حاضر، همچنان خرید ساعت‌های مچی معمولی منطقی‌تر نیست؟ ما از شما می‌خواهیم که با نظرات خود، پاسخی درست برای این پرسش‌ها پیدا کنید. شما به ما بگویید: ساعت هوشمند یا ساعت معمولی؟ لطفا با دلایل منطقی‌تان با یکدیگر مخالفت کنید و تجربه‌های خود را با همدیگر به‌اشتراک بگذارید.
به‌ناچار، تصمیم گرفتیم تقابل ساعت‌های هوشمند و ساعت‌های معمولی را به شکلی کاملا متفاوت روایت کنیم. ما این کار را با زیر سوال بردن ماهیت ساعت‌های هوشمند انجام می‌دهیم. چون تکلیف ساعت‌های مچی عادی روشن است؛ آن‌ها بدون نیاز به وکیل‌مدافع، محبوب‌اند. ساعت‌های مچی معمولی، از همه لحاظ به بلوغ رسیده‌اند. ایرادهای احتمالی‌شان هم ربط زیادی به تکنولوژی استفاده‌شده در آن‌ها ندارد. متریال مورد استفاده و اعتبار شرکت سازنده از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار در قیمت‌شان است. بسته به سلیقه‌‌ی شما، صدها هزار گزینه پیش روی‌تان وجود دارد. شما یکی از آن‌ها را انتخاب می‌کنید و شاید سال‌های سال آن را به مچ‌تان ببندید و به داشتن‌اش افتخار کنید. پس اگر می‌بینید ما تمرکز نوشته‌مان را روی ساعت‌های هوشمند قرار می‌دهیم، به ما خرده نگیرید!
داستان ساعت‌های هوشمند آن‌قدرها هم که عموم مردم فکر می‌کنند، نو و بکر نیست. از حدود ۲۵ سال پیش شرکت‌هایی مثل کاسیو ایده‌‌ی چنین ساعت‌هایی را در ذهن داشتند. اما این موضوع از حدود سه چهار سال پیش و با همه‌گیر شدن تلفن‌های همراه هوشمند، کم‌کم داغ شد. ساعت «پبل» (Pebble) از اولین ساعت‌های هوشمند محبوب بود. سامسونگ و سونی هم خیلی زود دست‌به‌کار شدند. گوگل هم سال ۲۰۱۴، «اندروید ور» (Android Wear) را به‌عنوان سیستم عامل اختصاصی ساعت‌های هوشمند معرفی کرد. یک سال بعد، اپل پس از ماه‌ها گمانه‌زنی و انتظار، بالاخره «اپل واچ» (Apple Watch) را رو کرد. اما آیا این بازی جدید، شما را متقاعد می‌کند که به‌جای یکی از آن ساعت‌های لوکس یا اسپورت بازار، یکی از این گجت‌های دوران پسادیجیتال را انتخاب کنید؟
بیایید ابتدا به مهم‌ترین و کاربردی‌ترین مشخصه‌ی ساعت‌های هوشمند بپردازیم. خیلی‌ها به ساعت‌های هوشمند به چشم یک مکمل تلفن همراه نگاه می‌کنند. این دسته از افراد، منطقی‌ترین انتظارات را از ساعت‌های هوشمند دارند. شما بهراحتی تماس‌ها، اعلان‌ها، آلارم‌ها و پیام‌های خود را روی ساعت‌تان دریافت می‌کنید و از این‌رو دیگر لازم نیست گوشی‌تان را دم‌به‌دقیقه از جیب یا کیف‌تان بیرون بیاورید. با کمی دقت به این ویژگی بنیادین ساعت‌های هوشمند، می‌توان یک نسخه‌ی ساده پیچید: اگر از آن دست آدم‌هایی هستید که پیوسته به گوشی‌تان چسبیده‌اید و از این موضوع کلافه شده‌اید، شاید خرید یک ساعت هوشمند تصمیم بدی نباشد. اما اگر آن‌قدرها هم به چک کردن صفحه‌ی گوشی‌تان معتاد نشده‌اید، بهتر است فعلا قید خرید ساعت هوشمند را هم بزنید.
با قاطعیت می‌توان گفت که همه‌ی ساعت‌های هوشمند بازار ایرادهای خود را دارند؛ مثلا خیلی از آن‌ها از پلتفرم‌های مختلف پشتیبانی نمی‌کنند. حتی شناخته‌شده‌ترین ساعت هوشمند بازار یعنی اپل‌واچ هم عاری از مشکل نیست. به‌طور مثال این ساعت با دستگاه‌های قدیمی‌تر کار نمی‌کند.
گجت‌های پوشیدنی و به‌طور خاص ساعت‌های هوشمند، محصولاتی خام و جوان هستند. تاجایی‌که برخی فکر می‌کنند که با خرید این گجت‌ها موش آزمایشگاهی شرکت‌ها شده‌اند. واقعیت این است که تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها تقریبا به‌نوعی پختگی و بلوغ رسیده‌اند. اما برخی قابلیت‌های تعبیه‌شده در ساعت‌های هوشمند آن‌قدر خام است که حتی سازندگان‌شان هم با شک و تردید آن‌ها را معرفی می‌کنند! ساده بگوییم: شما هروقت یک ساعت هوشمند خریدید، مدام باید نگران باشید که نکند مدل بعدی چیز بهتری داشته باشد؛ مشکلی که به‌طور حتم در ساعت‌های مچی عادی غیرهوشمند وجود ندارد.
ساعت هوشمند برای نمایش اعلان‌ها، وسیله‌‌‌ای ایده‌آل است. اما یک مشکل وجود دارد؛ سازندگان سعی می‌کنند برای رقابت با هم، تا آن‌جا که ممکن است آن را با قابلیت‌های عجیب‌و‌غریب پر کنند. سگی را در نظر بگیرید که قرار است حافظ ملک شما باشد، اما آن‌قدر به آن غذا داده‌اید و قلاده‌ی سنگینی به گردن‌اش آویخته‌اید که نمی‌تواند جم بخورد!
یک موضوع مهم دیگر هم هست که به اعتقاد خیلی‌ها از همه حیاتی‌تر است: باتری. در حالی‌که هنوز مشکل باتری در تلفن‌های هوشمند حل نشده، حالا متخصصان باید راه‌حلی برای مشکل باتری ساعت‌های هوشمند پیدا کنند. با خرید یک ساعت هوشمند، شما یک گجت به گجت‌هایی که باید روزانه شارژ کنید، اضافه کرده‌اید. آیا وقت و حوصله‌ی این کار را دارید؟ اگر پاسخ‌تان منفی است، پیشنهاد ما این است که بر اساس سلیقه‌تان یک ساعت معمولی کلاسیک یا اسپورت خریده و خودتان را از شارژهای پی‌در‌پی راحت کنید.
ما در جدول زیر یک جمع‌بندی ساده از ویژگی‌های مثبت ساعت‌های هوشمند و ساعت‌های مچی معمولی انجام داده‌ایم. این موارد ممکن است با توجه به تجربه‌ی شما، متفاوت باشند.
شما بهراحتی و بدون نیاز به یک ساعت هوشمند می‌توانید زندگی مدرن و دیجیتالی خود را ادامه دهید. ساعت هوشمند در این برهه‌ی زمانی از تاریخ تکنولوژی، بیش از هر چیزی یک «گجت اضافی» است؛ دستگاهی کوچک که می‌تواند چند امکان ساده و دم‌دستی را برای‌تان فراهم کند. حال سوال اینجاست که آیا خرید ساعت هوشمند ارزش‌اش را دارد؟ شما به ما بگویید.
من که ساعت sicko 5 پدربزرگم که الان دست منه رو جایه تمام ساعت های دنیا چه هوشمندش چه معمولیش نمیدم بالایه ۵۰ ساله داریمش حالا به من رسیده.
لااااااااااااااااااااااااااااااااااااااایییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییککک
من یدونه ساعت خردیم از این چینیا ۱۳ هزار تومن خیلی هم شیکه خخخخخخ
از این سوسول بازیا هم نداره
اگه واقعا ساعت میخای همین کار آدمو راه میندازه
والا 🙂
من حدود شش ماه هست که اسمارت واچ دو رو خریدم و باید بگم کار من رو خیلی بهتر را ه می اندازه تا ساعت معمولی.
اما دلایل من : گوشی من فبلت تی ۲ سونی با سایز صفحه نمایش ۶ اینچ هست که حالا با این ساعت دیگه مجبور نیستم هر دقیقه برای پیامک ها و تماس های ورودی سرکلاس گوشیم رو دربیارم و راحت میتونم از اون ها با خبر بشم و یا حتی پیامی به طرف مقابل ارسال کنم.
در مورد باتری هم اسمارت واچ ۲ محصول سونی به راحتی با استفاده در حالت متصل به گوشی یک هفته رو دووم میاره و حتی اگه نخواین متصل باشه شارژش بیشتر هم میشه.
دلیل سوم این هست که این ساعت علاوه بر کارهای یه ساعت معمولی برای من خیلی کار های بیشتری انجام میده و نیاز هام رو برآورده میکنه .
شما میتونید به راحتی پوسته ساعت رو تغییر بدید /ایمیل ها و پیام هاتون رو چک کنید /پیام ارسال کنید/از تقویم و برنامه های سلامتی استفاده کیند ویا حتی بازی کنید.
من اسمارت واچ ۲ رو به ساعت های هوشمند دیگه و حتی اسمارت واچ ۳ ترجیح دادم چون واقعا این ساعت با توجه به قیمتش تمام نیاز های فرد رو براورده میکنه.
هر روز علم در حال پیشرفته و کسی که همگام با اون نباشه از دنیا عقبه .
یک نگاه کلی به ساعت های معمولی بکنیم می فهمیم که به جز تاریخ و زمان اطلاعات دیگه ای رو به ما نشان نمیدن .
من اعتقاد دارم که هر وسیله ای باید کارایی همه ی وسایلو داشته باشه یعنی با یک تیر چندین نشان !
بعضی ها ممکنه بگن که ساعت مهم نیست و وجود داشتنش تفاوت چندانی نداره و بعضیایه دیگه میگن ساعت فقط ساعت کلاسیک !
اما تصور من اینه که وقتی یک وسیله میتونه ضربان قلب رو اندازه بگیره و تماس بگیره و با گجت های دیگه هم ارتباط برقرار کنه و حتی عکس هم بگیره ارزشمندتر و اقتصادی تر از یک ساعت پیش پا افتادس !
به نظر من آینده میتونه در باطن یک ساعت هوشمند باشه و میتونیم در آینده با یک بندی در دست و افتادن نوری بر اجسام تیره و وجود برخی از سنسورها همه ی کارهای مربوطه را با آن انجام دهیم !!!
در کل نظر هر انسان محترمه و نظره من هم اینه 😉
قطعا ساعت معمولی…
علاوه بر اینکه جذابیت، زیبایی و کلاسش قابل مقایسه با ساعت های هوشمند نیست؛
واقعا کلافه کنندس که هر روز بخوای ساعتت رو بزنی به شارژ !!
من خودم هر روز مجبورم لپ تاپ، موبایل، ریش تراش، مسواک برقی و … رو شارژ کنم دیگه دوست ندارم ساعت هم به این لیست اضافه بشه…
از همه نظر معمولی !
به نظر من اصلا وجود ساعت لزومی ندارد الان تقریبا همه ى افراد موبایل دارند که حتی ساده ترین موبایل ها هم داراى ساعت هستند.
بستگی به نوع لباسی که می پوشیم داره
من به تازگی یک اپل واچ خریدم و به نظرم خرید خوبی میاد. مخصوصا که نسخه‌ی اسپرت اون هم واقعا قیمت خیلی بالایی به نسبت ساعت‌های سویسی نداره. من گوشیم روزانه صدها و یا حتی بیشتر نوتیفیکشن تولید میکنه که طبیعتا برام مهم هستن ولی نه انقدر که وقتی توی تاکسی تنگ نشستم به سختی درش بیارم و ببینم چی شده. با اپل واچ به راحتی میتونم ببینمشون و اگه لازم شد گوشیم رو در بیارم. حتی میتونم جواب خیلی ها رو با جملات از پیش تعریف شده ای که ساختم بدم. یکی دیگه از قابلیت‌های خوبش اینه که میتونم آهنگ رو باهاش عوض کنم. هرچند هدفون بلوتوثم هم اینکار رو برام میکرد ولی خوب اینطوری بدون در آوردن گوشیم میتونم بین آلبوم‌های مختلف جابه‌جا شم. با هدفون فقط میتونستم برم آهنگ بعدی.
مزیت دیگش اینه که انقدر خبر دزدیده شدن آیفون رو شنیدم که وقتی گوشی دستمه و صدای موتور میاد من واقعا میترسم ولی با ساعت هوشمند این مشکلم تا حد خوبی حل شده
یک سری میگن آدم وقتی گوشی و لپتاپ داره به ساعت چه احتیاجی داره. این افراد به نظرم هیچ وقت ساعت نبستن دستشون. ساعت واقعا اعتیاد آوره و کسانی که ساعت می‌بندن وقتی ساعت ندارن احساس کمبود می‌کنن.
مسئله‌ی شارژ ولی همچین مسئله‌ی کمی نیست. من شبها یک گوشی، یه تبلت، یه هدفون و یک ساعت رو میزنم به برق. هر کدوم هم یک مدل شارژر میخورن. حالا فکر کنید این همه شارژر رو به اضافه شارژر لپتاپ بخوام با خودم ببرم سفر. دیگه ببینید چه افتضاحی میشه…
سلام
البته دوست عزیز با داشتن یک هندزفریه بلوتوث تا حد زیادی شما از دراوردن گوشی بی نیاز خواهید شد اونهم با قیمتی بسیار کمتر از یک اپل واچ تا ۱۰ روزم نیاز به شارژ نداره حتی میتونید به گوشی هم پاسخ بدید ولی با اپل واچ یانمیشه یا خیلی مشکله.
یاعلی
هر کس casio Edifice EQB-500DC داشته باشه هم ساعته هوشمند داره هم یه ساعته کلاسیک….
ساعت هوشمند به خاطر این که عمق تصویر رو نمیتونه نشون بده،تو حالت معمولی اصلا حس داشتن یه ساعت شیک رو به آدم نمیده و خب من اصلا این رو نمیپسندم
اما در مورد مچ بند هوشمند قضیه یکم فرق داره
مچ بند هوشمند طراحی شده تا اون چه که نیاز هست رو نشون بده(یعنی دقیقا برای کاری که باید بکنه طراحی و ساخته شده)
ساعت هوشمند اومده مچ بند هوشمند رو با ساعت معمولی ترکیب کرده و چیز جالبی نشده
به خاطر همین دلایل من بین ساعت معمولی و ساعت هوشمند،ساعت معمولی روترجیح میدم اما بین مچ بند هوشمند و ساعت معمولی،مچ بند هوشمند
منم ساعتای کلاسیکو بیشتر ساعتای هوشمند میپسندم هم از نظر طراحی قشنگ تره هم از نظر قیمت مناسبتره هم از نظر من (نظر شخصی من ) ساعت هوشمند عملا به هیچ دردی نمیخوره