رفرش ریت (Refresh Rate) یکی از مهمترین ویژگیهای نمایشگر گجتها است
وقتی که صحبت از انتخاب یک گجت مجهز به نمایشگر به میان میآید، کاربران معمولا به مواردی مانند اندازه نمایشگر، تعداد پیکسلهایی که در خود جای داده و حتی تعداد رنگهایی که ایجاد میکند، توجه نشان میدهند. اما در این میان، آیا به رفرش ریت یا نرخ نوسازی نمایشگر هم توجه میکنید؟ رفرش ریت یکی از مهمترین ویژگیهای هر نمایشگری است و اهمیت آن روزبهروز بیشتر میشود.
برای برخی از لوازم الکترونیکی، مانند تلویزیونها و مانیتورهای گیمینگ، معمولا تعداد زیادی از خریداران به موضوع رفرش ریت توجه نشان میدهند. اما در رابطه با گجتهایی مانند لپتاپها، تبلتها و گوشیهای هوشمند، این موضوع در مرکز توجه قرار ندارد اما برای این گجتها هم رفرش ریت اهمیت قابل توجهی دارد.
اول از همه بهتر است که رفرش ریت را تعریف کنیم؛ به زبانی ساده، عدد مربوط به رفرش ریت، سرعت نوسازی تصویر در نمایشگر را نشان میدهد. این موضوع به خصوص در زمانی که مشغول تماشای مسابقه ورزشی هستید یا میخواهید دشمنان را در یک بازی کامپیوتری از پای دربیاورید، اهمیت زیادی پیدا میکند ولی برای مواقعی که در حال تایپ کردن یا وبگردی هستید، این موضوع اهمیت چندانی ندارد.
رفرش ریت را با واحد هرتز اندازهگیری میکنند که به تعداد نوسازی در عرض یک ثانیه اشاره دارد حالا این عدد میتواند ۶۰ هرتز باشد یا ۲۴۰ هرتز. برای تلویزیونها، مانیتورها، گوشیهای هوشمند و انواع گجتها شاهد وجود همین قاعده کلی هستیم ولی در مورد جزییات بین آنها تفاوتهایی هم وجود دارد.
هرچقدر رفرش ریت نمایشگر بیشتر باشد، بهتر است زیرا سریعتر «واکنش» نشان میدهد اما چنین مشخصهای قیمت نمایشگر را بالاتر میبرد و چالشهای فنی به همراه دارد؛ به همین خاطر، سازندگان زمانی رفرش ریت نمایشگر را افزایش میدهند که دلیل خوبی برای این کار داشته باشند و بدانند که کاربران برای چنین محصولی پول میپردازند.
البته لازم به ذکر است که رفرش ریت سریعتر لزوما به معنای کیفیت تصویر بهتر نیست. کیفیت تصویر به غیر از دیگر مشخصههای مانیتور، به کیفیت خود محتوا هم بستگی دارد. بهعنوان مثال، فیلمی که با سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه پخش میشود، در نمایشگر ۶۰ هرتز و ۱۲۰ هرتز-با توجه به دیگر تکنولوژیهای موجود در مانیتور-میتوانند کیفیت یکسانی داشته باشند.
اما مثلا برای بازیهای کامپیوتری که مرتبا شاهد افزایش سرعت فریم بر ثانیه هستیم، در چنین مواردی سرعت رفرش ریت نمایشگر اهمیت بیشتری پیدا میکند. چندی قبل، اپل از مانیتور بسیار گرانقیمت Pro Display XDR رونمایی کرد که از ویژگیهای پر زرقوبرق زیادی بهره میبرد اما حداکثر رفرش ریت آن ۶۰ هرتز است و این یعنی چنین مانیتوری برای طرفداران بازیهای کامپیوتری چندان مورد توجه قرار نمیگیرد. البته لازم به ذکر است که رفرش ریت نور پسزمینه LED این مانیتور سرعت ۱۰ برابری دارد تا بتواند تصویر روانی را ارائه دهد.
سازندگان علاقهی زیادی به استفاده از چنین عددهایی دارند تا بتوانند نظر کاربران را برای فروش بیشتر محصولات خود جلب کنند و همین موضوع منجر به پیچیده شدن مفهوم رفرش ریت شده است. بهعنوان مثال، دو تلویزیون ۱۲۰ هرتز شاید نتوانند محتوای نتفلیکس را بهصورت یکسان آپ-اسکیل (Upscale) کنند (حداکثر ۶۰ فریم بر ثانیه) و به همین خاطر احتمالا از لحاظ شفافیت تصویر شاهد تفاوتهایی باشیم. در همین زمینه، باید به ویژگیهای دیگری اشاره کنیم.
برای تلویزیونهای مختلف، شاهد استفاده از اصطلاحات خاصی هستیم. بهعنوان مثال میتوانیم به TruMotion (الجی)، Motion Rate (سامسونگ) و MotionFlow XR (سونی) اشاره کنیم. اما تمام این اصطلاحات و فناوریها، همان رفرش ریت هستند که از طریق تکنولوژیهای مختلف به صورت مصنوعی افزایش یافتهاند. البته ما نمیگوییم که چنین تکنولوژیهایی نمیتوانند مثمر ثمر واقع شوند، ولی برای مقایسه بین تلویزیونهای مختلف، سعی کنید رفرش ریت واقعی و حقیقی نمایشگرها را با یکدیگر مقایسه کنید.
بیشتر بخوانید: سوپر رزولوشن چیست و چرا دوربین گوشیها از آن بهره میبرند؟
رفرش ریت در دنیای واقعیت مجازی هم اهمیت زیادی دارد. هرچقدر فریمهای مختلفی در جلوی چشمهای شما با سرعت بیشتری بازسازی شود، تصاویر طبیعیتر جلوه میکنند و احتمال بروز حالت تهوع کاهش مییابد. یکی از مهمترین تفاوتهای بین هدستهای واقعیت مجازی مستقل و آنهایی که به کامپیوتر وصل میشوند، به همین رفرش ریت برمیگردد و مثلا در مورد جدیدترین مدل هدست Oculus Rift S شاهد ارائه رفرش ریت ۸۰ هرتز هستیم.
با ظهور بازیهای موبایل جذاب و مبتنی بر گرافیکهای پیچیده، در دنیای گوشیها و تبلتها هم رفرش ریت اهمیت فزایندهای پیدا کرده است. در ضمن باید به ارائهی لوازم جانبی مانند اپل پنسل هم اشاره کنیم که برای چنین قلمهایی، هرچقدر نرخ بهروزرسانی نمایشگر بیشتر باشد، اثرات قلم زودتر پدیدار میشود و تجربه کاربری بهبود مییابد.
در همین زمینه میتوانیم به گوشی گیمینگ Razer Phone 2 اشاره کنیم که مهمترین قابلیت آن، بهرهگیری از نمایشگر دارای رفرش ریت ۱۲۰ هرتز است. چنین قابلیت از لحاظ تئوری میتواند محتواهای مختلف مانند ویدیوها، انیمیشنها و بازیها را بهصورت بسیار روان اجرا کند اما همانطور که در تلویزیونها شاهد این موضوع هستیم، برای گوشی هم این موضوع به خود محتوا هم بستگی دارد و این که گوشی تا چه حد میتواند محتوا را آپ-اسکیل کند. در حال حاضر، فقط برخی از بازیهای اندروید محتوای خود را با سرعت ۱۲۰ هرتز ارائه میدهند.
این را هم باید ذکر کنیم که جدیدترین آیفونها از سرعت ۱۲۰ هرتز برای قابلیت لمسی پشتیبانی میکنند اما رفرش ریت نمایشگر آنها ۶۰ هرتز است. این یعنی برای قابلیت لمسی، نمایشگر مذکور با سرعت ۱۲۰ بار در ثانیه چنین چیزی را پردازش میکند ولی با نصف این سرعت محتوا را نمایش میدهد. اما مدلهای جدیدآیپد پرو مبتنی بر نمایشگر دارای رفرش ریت ۱۲۰ هرتز هستند تا بتوانند محتوا را بهصورت روانتر نمایش دهند و در زمینهی پشتیبانی از اپل پنسل عملکرد بهتری ارائه میدهند.
در نهایت، از بین جدیدترین گوشیهای پرچمدار که به این موضوع توجه ویژهای نشان داده، وانپلاس ۷ پرو است که نمایشگر آن حداکثر رفرش ریت ۹۰ هرتز را ارائه میدهد. به لطف این موضوع، بخشهای مختلف رابط کاربری روانتر نمایش داده میشوند و همین موضوع منجر به شاخصتر این گوشی در مقایسه با دیگر پرچمداران شده است.
در نهایت باید بگوییم که اگر میخواهید گجت دارای نمایشگر خریداری کنید، در کنار ویژگیهای مختلف، حتما به این مشخصه هم توجه داشته باشید.
بیشتر بخوانید: چرا شرکتهای سازنده این اشتباهات طراحی گوشیها را تکرار میکنند؟
منبع: Gizmodo