دانشمندان چطور به وجود آب روی مریخ پی بردند؟
از سال ۲۰۱۱، دانشمندانی که بر روی دادههای مدارگرد MRO مریخ کار میکردند، متوجه صدها عارضهی رگهمانند روی سطح این سیاره شدند. هرکدام از این رگهها، حدود ۵ متر پهنا داشتند و به صورت فصلی روی سطح مریخ پدیدار میشدند. این عوارض، در فصول گرم مریخ، بوجود میآیند و صدها متر رشد میکنند. وقتی که زمستان مریخ فرا میرسد، رگهها به ناگهان ناپدید میشوند. برای سالها، گروه پژوهشگران مدارگرد MRO، توضیح مشخصی برای این عارضهها ارائه میدادند: «این عوارض میتوانند به معنی این باشند که آب روان روی مریخ وجود دارد یا دستکم، آب روان از زیر سطح به روی آن نفوذ میکند.» از همان اول حدس زده میشد که این آب باید خیلی شور و نمکین باشد چرا که در غیر این صورت، آب باید در دمای بسیار کم سطح مریخ، یخ بزند. [وجود نمک محلول در آب، باعث میشود که دمای انجماد پایین بیاید.] در ضمن، نمک باعث جلوگیری از تبخیر سریع آب در اتمسفر رقیق مریخ میشود.
هرچند که دانشمندان از همان روزهای اول حدس میزدند که احتمالا این رگهها رد آب هستند، ولی تا شواهد و توضیح دقیقی برایش نیافته بودند، ترجیح دادند که از اعلام رسمی آن خودداری کنند. دانشمندان به خصوص به دنبال یافتن نمکهایی بودند که از آب جاری ته نشین شود و رسوب کند. اکنون، آنها این نمکهای رسوب کرده را یافتهاند. دانشمندان با استفاده از ابزاری خاص در مدارگرد MRO به نام CRISM که میتواند با استفاده از طیفسنجی، نوع مواد معدنی سطح مریخ را تشخیص دهد، نمکهای رسوب کردهی مورد نظر را در رگهها یافتهاند. آنها این یافتهها را به صورت مقالهای در آوردهاند و در نشریهی Nature Geoscience منتشر کردهاند. دانشمندان میگویند که این نمکها، عمدتا از نوع منیزیوم پرکلرات، منیزیوم کلرات و سدیم پرکلرات هستند. این ثابت میکند که قطعا این رگهها نشانگر وجود آب هستند. آبی که منشاء آن میتواند، رطوبت اتمسفر مریخ یا سفرههای آب زیر سطح مریخ باشد.
منبع: SceinceMag