خداحافظ پراید؟ رنو کوئید چه ویژگی‌هایی دارد؟
پراید, نامی آشنا برای تمام ماست. حداقل از زمانی که یادمان می‌آید، در کوچه و خیابان‌های شهر، تا الآن که مطلبی در دیجی‌کالا مگ می‌خوانیم، هزاران بار در طول روز با آن دیدار می‌کنیم! ولی واقعا چرا باید یک خودرو تا این حد در خیابان زیاد باشد و از چهره آن خسته شده باشیم؟ خب دلیل آن واضح است! رقیب دیگری در این قیمت از بازار خودروی نو کشور وجود ندارد. این ویژگی باعث شده که اگر خریدار با بودجه ۲۰ میلیون تومانی، قصد خرید یک اتومبیل نو را داشته باشد، تنها یک حق انتخاب برای او وجود دارد، پراید! اما این امر مرسومی در بسیاری از کشورهای دنیا نیست، چرا که کمپانی‌هایی هستند که حداقل چند خودرو ارزان‌قیمت و اقتصادی تولید می‌کنند که مشتریان حق انتخاب و تصمیم‌گیری بین چند گزینه را به‌راحتی داشته باشند. شاید برایتان جالب باشد که یک نیم نگاهی به تحول بازار داخلی خودرو ایران، از گذشته نزدیک تا امروز را داشته باشیم.
پیکان و پراید
پیکان خودرویی بود که حدود چهار دهه در ایران حضور پررنگی از خود نشان داد و یکی از آخرین مدل هیلمن هانتر ۱۹۶۶ بود که توسط ایران‌ناسیونال (ایران‌خودرو سابق) تولید می‌شد. از مدل‌های عرضه شده آن می‌توان به کارلوکس، دولوکس، استیشن و وانت اشاره کرد. تولید پیکان بین سال‌های ۱۳۴۶ تا ۱۳۸۳ ادامه داشت و پس از توقف تولید، به‌دلیل محبوبیت بین دوستداران این خودرو، اخباری از مدل جدید آن به نام «نیوپیکان» به گوش رسید ولی این طرح هرگز عملی نشد.
پیکان برای نزدیک به ۴۰ سال در ایران تولید شد.
پس از پیکان نوبت به پراید رسید، خودرویی که میان چند خودروساز و کشور دست به دست شد و حال در ایران هنوز تولید می‌شود. اولین بار این خودرو در مزدا و به سفارش فورد طراحی و بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۰ تولید شد. این اتومبیل در ژاپن به نام مزدا ۱۲۱، در آمریکا به نام فورد فستیوا و در کره جنوبی و ایران به نام پراید شناخته می‌شود. سایپا مونتاژ و تولید پراید را از سال ۱۳۷۲ در دست گرفت؛ خودرویی که برای مصارف شهری یک خانواده کم‌جمعیت ایرانی می‌تواند مناسب باشد. پراید از یک گیربکس ۵ دنده دستی و موتور ۱.۳ لیتری ۴ سیلندر بهره می‌برد. در نسخه‌های جدیدتر که آن را به عنوان HP+ می‌شناسند، با بازنگری‌های انجام شده درطراحی منیفولد ورودی، سیستم سوخت رسانی و سرسیلندر، توان آن از عدد ۶۳ به ۶۷ اسب‌بخار رسیده است. پراید تا به امروز در انواع کلاس‌های صندوق‌دار، هاچ‌بک، استیشن و وانت عرضه شده که البته از این بابت مورد انتقاد عام قرار گرفته است که از یک خودرو چند کلاس متفاوت، می‌توان طراحی و تولید کرد؟! نکته دیگری که در مورد این خودرو وجود دارد، سطح ایمنی ضعیف آن است که همیشه به باد گلایه و انتقاد مردم در شبکه‌های مجازی گرفته شده است اما بد نیست بدانیم که پراید با تغییراتی که در بدنه و تقویت ستون خود داشته، درکنار افزوده شدن کیسه‌هوا و ترمز ضدقفل، یقینا از قبل ایمن‌تر شده که نباید منکر این بازنگری‌ها به‌منظور افزایش ایمنی این خودرو بود.
خودروی پراید در دهه ۷۰ جزو یکی از خواسته‌های بزرگ یک خانواده متوسط ایرانی بود. پراید در آن زمان حدود ۵ میلیون تومان قیمت داشت. در دهه هشتاد با رشد قیمتی، به حدود ۷ میلیون تومان رسید اما با ورود به دهه نود با یک رشد سرسام آوری با قیمت ۲۰ میلیون تومان روبرو شد! پارامتر‌هایی که در گران شدن خودروهای بازار اعم از داخلی و خارجی، سهم کوچک و بزرگی داشتند، باعث شدند که خودروی ارزان قیمتی مثل پراید، با چهره مظلوم‌گونه خود، صرفا به دلیل بالارفتن قیمتش در این صحنه بتازد و از دسترس بسیاری از خانواده‌های متوسط ایرانی دورتر شود.
پرایدی که سوار می‌شویم سال ۱۹۸۶ یعنی ۳۰ سال پیش طراحی شد.
همانطور که گفته شده با توجه به نبود رقیب هم قیمتی در بازار خودروهای نو کشور، پراید تنها گزینه مناسب برای یک خانواده کم جمعیت است که با داشتن هزینه و مصرف کم, فراوانی و ارزانی لوازم، آن را تبدیل به مقرون به‌صرفه‌ترین خودرو حاضر کرده است. اما با تمام حرف‌هایی که زده شد، دیر یا زود باید منتظر کنار رفتن بسیاری از خودروهای قدیمی تولید داخل باشیم و این مستلزم این‌است که از قبل، به فکر نمونه‌های مناسب جایگزین، برای آن‌ها باشیم.
اخیرا زمزمه‌هایی از کنارگذاشته شدن خودروهای پراید و پژو ۴۰۵ شنیده شده که با این اوصاف باید انتظار خودروهای جدیدی را هم داشته باشیم. این دومین بار است که خبر توقف تولید این دو خودرو را طی چندماه گذشته از ناحیه رئیس سازمان استاندارد، رسانه‌ای شده است. در آخرین روادید خبری به نظر می‌رسد، قرار است یکی از محصولات رنو، به نام کویید، جای پراید را در سال آینده بگیرد. خودرویی که سهم زیادی از فروش خود را در هند، در دست گرفته است.
رنو کوئید
رنو کویید در کلاس خودروهای کراس‌اور کوچک جای‌دارد، کلاسی که از آن به عنوان شبه‌شاسی بلند و مینی SUV یاد می‌شود. خودروی کاملا اقتصادی که در سال ۲۰۱۵ تولید شد و از همان ابتدا به خوبی توانست بازار هند را هدف قرار دهد. کویید در گستره قیمتی حدود بین ۳۹۰۰ تا ۵۳۰۰ دلار قیمت‌گذاری شده و در دو مدل ۰.۸ و یک لیتری تولید می‌شود که گویا در وهله اول ورود به بازار کشور، احتمالا باید پذیرای نسخه ضعیف‌تر آن یعنی نسخه ۰.۸ لیتری آن باشیم. قلب کویید مجهز به یک پیشرانه ۳ سیلندر ۷۹۹ سی‌سی است که توانایی تولید ۵۳ اسب بخار قدرت و ۷۲ نیوتون‌متر گشتاور را دارد. مصرف سوخت آن ۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر و ظرفیت باکش ۲۸ لیتر است. از امکانات آن می‌توان به صفحه‌نمایش ۷ اینچی با قابلیت اتصال بلوتوث، AUX و USB، کیسه هوا، سیستم دسترسی بدون کلید، چراغ‌های مه‌شکن، شیشه‌های برقی جلو، تهویه مطبوع و فرمان برقی اشاره کرد. در مورد ایمنی کویید هم صحبت‌های بحث برانگیزی شده، مبنی براین‌که این خودرو بسیار ناایمن است، در حدی که حتی نتوانسته یک ستاره ایمنی هم بگیرد! در دفاع این صحبت‌ها، گفته شده که کویید مورد تست، نمونه عرضه شده برای بازار هند بوده و کیفیت آن با نمونه برزیلی که قصد ورود به بازار کشورمان را دارد؛ متفاوت است. به گفته مدیر عامل رنو پارس, کویید در تلاش گرفتن سه ستاره ایمنی است. در مورد قیمت این خودرو انتظار رنج قیمتی بین ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومانی از آن می‌رفت ولی طی نشست خبری اخیر، مدیر عامل رنوپارس قیمت آن را ۳۱ میلیون تومان اعلام کرد. با کمی تامل می‌توان به این نتیجه رسید که عملا کویید که با هدف خودروی جایگزینی برای پراید، برای آمدن به کشور آماده می‌شود ، حدود ۱۰ میلیون تومان یعنی حدود ۱.۵ برابر از پراید گران‌تر است. پس عملا نمی‌توان آن را رقیب یا جایگزین هم‌قیمتی برای پراید دانست!
شما در مورد کویید، «جایگزینی برای پراید» چه فکر می‌کنید؟ آیا واقعا می‌تواند جایگزین مناسب و موفقی برای پراید باشد؟
وانتش چه موقع میاد؟
به چه جرمی دو سه برابر قیمت میدن؟؟؟
یعنی هلاک اون حجم موتورشم
اگه به جای پراید بیاد که ایران بهشت میشه
مثلا خیابونای کره رو ببینید
هیوندا آزرا مثل پراید توی همه کوچه ها هست! چیزی مثل فروش پراید در ایران رو آزرا توی کره تجربه میکنه
۱۰۰% میتونه جایگزین باشه قیمتش رو ببینید..
از هر نظر فکرش رو بکنید بهتره .
پراید همین الان هیچ گونه ایمنی ندارد یه ماشین کشتار جمعی حساب میشه .باز این ماشین از نظر ظاهر و آپشن ها از پرایید خیلی خیلی بهتره به غیر از موتور که به نظر من بهتره واسه یه ماشین کوچیک یه موتور کم قدرت بزارن که شدت تصادف رد پایین بیارن. قیمتی رو هم که روش گذاشتن بیشتر از ۲ برابر قیمت واقعیه ماشینه که ماشین سازای ما همیشه دنبال سود چند برابرین و ایم مردم هستن که چوب نابرابری رو میخورن.
اگر از نظر کیفیت موتور و ارزانی قطعات بتواند با پراید رقابت کند .اون زمان می تونه جایگزین پراید شه.
یه حقوق معمولی تو کشورهای خارجی ۲۰۰۰دلار تا ۳۰۰۰ دلار هست(یه کارگر ساده با ساعت کاری زیر شش ساعت)
که یعنی تو دوماه میتونه این ماشینو بخر
حالا تو ایران(حقوق پایه ۸۵۰هزارتومان) اگه بخواهی این ماشینو با قیمت بیست میلیون( که صد سال سیاه این قیمت بخوان بفروشن)بخواهی بخری باید سه سال کار کنی خرج هم خیلی کم کنی مریض نشی و کلی چیز دیگه و حتما مجرد باشی چون اونی که متاهله باید رو دوبرابر حساب کنیم با این اوضاع گرونی تا بشه سه یا چهار ساله بخری
کلا به این نتیجه میرسیم که با این اوضاع باید بریم همون پراید بخریم البته دسته دوم اونم قصدی
یاد ال ۹۰ افتادم 🙂
اینم همون سناریو تکراری…
خوب دلار که ۳۵۰۰ هست
ماشین میشه نهایت ۱۹ تومن اصلا بگو ۲۰ تومن مدل ساده تر که میشه ۱۶ تومن
با این قیمت ها خوبه ولی نه با قیمت ۳۱ تومن
ماشین های چینی خیلی از این بهتر هستند خیلی چرا ؟
چون هرچی این شکرت های خودرو سازی برای مردم میارند اونم با قیمت پایین مطمئن باشید به هیچ دردی نمی خوره
ولی خدا نکنه یه ماشین سطح بالا بخوان بیارند قیمتش نزدیک ۱۰۰ تومن نباشه نامردند
———-
در هر صورت مردم مثل همیشه فریب این داستان ها رو می خورند
ال ۹۰ قرار بود زیر ۱۰ تومن باشه وقتی که اون ۲۰ تومن بود
پژو ۲۰۸ باید زیر ۵۰ باشه چون خودمون داریم تولید می کنیم مثلا ولی از ۶۰ شروع میشه
آخر ش هم هرکی نخره یه شرایط لیزینگ و وام می زارن همون رو به قیمت ۱۵ تومن بالاتر هم می فروشن
خوشحال باشین
خلاصه کنم.حتما خیلی خیلی شنیدید اینو. ولی باید هر روز هزار بار تکرارش کرد:
به یزدان اگر ما خرد داشتیم…
یعنی ما از هند هم ضعیف تریم هر چیزی که اول میخواد بیاد به ایران اول تو هند میاد بعد میاد ایران چیکار کردن با ایران. بعد اگه این بیاد مطمعن باشید خودروهای ایران خودرو مثل پژو با کله میره بالا حالا بگو کی گفتم
وقتی مردم ما حاضرند ۳۰ میلیون بابت یک خودرو چینی (ام وی ام 110S) که از نظر طراحی به این خودرو نمیرسه، مطمئناً بالای این هم پول میدن!
یه سری نکات رو باید در نظر داشت از جمله اینکه آیا واقعا کیفیت و ایمنی نمونه برزیلی از مدل هندی بهتره؟! آیا قطعات یدکی، خدمات و تعمیرات به انداز ه “پراید” راحته؟!
من به شخصه از سال ۸۹ یه پراید سال خریدم و تا الان شاید روی هم رفته ۱ تا ۲ میلیون بابت تعمیرات و نگه داری و کلیه مسائل هزینه کردم و واقعا از کیفیت تولیدی خودرو در اون سال راضی بودم و هستم اما ای کاش خودرو سازان به جای هزینه گزاف برای وارداتخودرو و به جای افت کیفیت خودرو آن هم هر ساله، فکری به حال ایجاد تغییرات جدید و به روز در طراحی و سیستم های کلی خودروهای تولیدی میکردند! همه ی کمپانی های خودرو سازی هر سال طراحی جدید و آپشن های جدید برای خودروهاشون در نظر میگیرن اما د رایران به این فکر میکنن که چجوری بیشتر سود کنن.