خاصترین ویژگی بهترین گوشیهای بازار کدام است؟
ما گمان میکنیم که حتی بهترین گوشی هوشمند امروزی هم خستهکننده شده است؛ گوشیها همه شبیه به هم هستند و ویژگی چشمگیری ندارند. اما اگر کمی بیشتر دقت کنیم، میبینیم این حرفها دیگر لوس شدهاند. موبایلهای امروزی اکثرا ضدآب هستند، بهراحتی بازیهای سهبعدی را اجرا میکنند، دستیارهای هوشمند دارند، آنها را میتوان در هدستهای واقعیت مجازی قرار داد و حتی بهعنوان کیف پول از آنها استفاده کرد. مشکل از طرف گوشیها نیست، مشکل ما هستیم که همهچیز را دیدهایم و حالا دنبال نوآوریهای بسیار فوقالعاده و شگفتانگیز هستیم. در چنین موقعیتی، سازندگان گوشی ترجیح میدهند که وقت و هزینهی زیادی را برای توسعهی یک ویژگی خاص صرف کنند. با سرمایهگذاری بر یک حوزهی مشخص، سازندگان میتوانند نام موبایلهایشان را در سرخط خبرهای تکنولوژی قرار دهند، حتی اگر بخشهای دیگر گوشی چندان شگفتانگیز نباشد. چنین کاری حتی باعث میشود که گوشی طرفداران خاصی را پیدا کند تا در این آشفتهبازار گوشیهای هوشمند از یادها نرود.
نکتهی حائز اهمیت این است که اگر ویژگی خاص موفق باشد، راهش را به گوشیهای دیگر هم باز میکند. در حقیقت، بیشتر ویژگیهای جذابی که امروزه در گوشیها میبینیم، همینگونه گسترده شدهاند. در این مطلب قصد داریم در مورد گوشیهایی صحبت کنیم که تمرکز زیادی را معطوف به یک ویژگی خاص کردهاند. ویژگیهایی آنقدر جذاب، که ویژگیهای دیگر گوشی را به حاشیه میراند. سوالی که مطرح میشود این است که آیا داشتن یک ویژگی خاص برای فروش خوب گوشی هوشمند کافی است؟ میتوان گفت بله، ولی اوضاع به همین سادگیها نیست. در ادامه با دیجیکالا مگ همراه باشید.
سامسونگ گلکسی اس ۸: نمایشگر
گلکسی اس ۸ یک گوشی فوقالعاده است که ازلحاظ ویژگیهای جذاب چیزی کم ندارد. قدرتمند و شیک است و تقریبا تمام مشخصههای یک گوشی پرچمدار را دارد. اما اگر «نمایشگر بینهایت» (infinity display) را از معادله حذف کنیم، چه چیزی باقی میماند؟ فقط یک گوشی عالی. و صفت «عالی» کسلکننده است. بدون چنین نمایشگری، این گوشی همان گلکسی اس ۷ بود که کمی ارتقا یافته. پس ویژگی فوقالعادهی این گوشی، نمایشگر آن است. در درجهی اول هم همین نمایشگر موجب جذب کاربران به این محصول میشود. سامسونگ درنهایت موفق شد که استفادهی جذابی برای نمایشگرهای خمیدهاش پیدا کند. این نمایشگر هم ظاهر جذابی دارد و هم استفاده از گوشی را لذتبخشتر میکند. یک بازی دو سر برد برای سامسونگ.
الجی G6: لنزهای واید
الجی G6 در مقایسه با دیگر پرچمدارها نمیتواند چندان خودی نشان دهد. اما مهمترین ویژگی تعبیهشده در این گوشی، لنز بسیار واید (عریض) آن است که در دوربین دوگانهی آن قرار گرفته. با وجود این که چنین مشخصهای بهاندازهی نمایشگر بدون حاشیه جذاب نیست، ولی همین لنز واید استفادههای فراوانی برای بسیاری از کاربران دارد. چه اهل سفر و عکاسی پانوراما باشید و چه به دنبال عکس دستهجمعی با دوستان زیاد، لنزهای واید مثمر ثمر واقع میشوند. به نظر میرسد الجی V30 هم با استفاده از نمایشگر بزرگ و زیبا، راه سامسونگ را ادامه داده و ویژگی خاصش را بر مبنای نمایشگرش بنا کرده است.
سونی اکسپریا XZ پرمیوم: فیلمبرداری اسلوموشن
در گوشی سونی اکسپریا XZ پرمیوم مهمترین مشخصهای که توجهها را به خود جلب کرده، قابلیت فیلمبرداری اسلوموشن است. این قابلیت آنقدر جذاب است که قابلیت اسلوموشن دیگر گوشیها را به حاشیه میراند. این گوشی از لحاظ طراحی ویژگی چندان شاخصی ندارد و کموبیش کپی مدلهای قدیمیتر خود است. به همین خاطر قابلیت فیلمبرداری با ۹۶۰ فریم در ثانیه و نمایشگر ۴K، مهمترین ویژگیهای جالبتوجه این گوشی محسوب میشوند.
موتورولا موتو Z و Z2: ماژولار بودن
البته میتوان به باریکی گوشیهای موتو Z و موتو Z2هم اشاره کرد، اما این مشخصه چندان قابل توجه نیست. قابلیت ماژولار، ویژگی جذاب این گوشیها محسوب میشود. این گوشیها با موتومادهای متنوعی که دارند، موفق شدهاند که مفهوم ماژولار بودن را تا حد زیادی بهصورت موفقیتآمیز اجرا کنند. البته الجی G5 هم این روند را پیش گرفت ولی هیچوقت نتوانست عملکرد موفقی داشته باشد. موتورولا با عرضهی موتومادهای جدید میتواند جان دوبارهای به این گوشیها ببخشد و آنها را از فراموشی دور نگه دارد. در این زمینه میتوان به موتوماد جدیدی اشاره کرد که این گوشیها را همچون نینتندو سوییچ به یک گیمپد تبدیل میکند.
HTC U11: فناوری بومساوند
این اچتیسی بود که HTC Dream، اولین گوشی اندرویدی را ساخت؛ ولی حالا از دوران اوجش فاصله گرفته و از رقبایش عقب افتاده است. اما گوشیهای اچتیسی همیشه از نظر کیفیت صدا خوب عمل کردهاند. اسپیکرهای این شرکت معمولا بهصورت دوتایی در جلوی گوشی قرار دارند و از فناوری «بومساوند» (BoomSound) بهره میبرند که با داشتن آمپلیفایر اختصاصی برای هر اسپیکر (باس و توییتر)، کیفیت فوقالعادهای را برای کاربران به ارمغان میآورند. اچتیسی در طراحی گوشی U11 با استفاده از کل بدنه به عنوان یک باکس رزونانس کیفیت صدا را نسبت به HTC 10 بهتر کرده است. البته در اچتیسی U11، لبههای حساس به فشار هم داریم. ولی این مشخصه بیشتر برای جلب توجه است و در عمل کارکرد چندان مؤثری ندارد.
بلکبری: صفحهکلید
حالا که بلکبری بر مبنای سیستمعامل اندروید کار میکنند، برای خاص بودن باید به صورت مضاعف تلاش کند. مانند سری گوشیهای گلکسی نوت، گوشیهای بلکبری هم همیشه بر یک ویژگی خاص که در این مورد صفحهکلید است، حساب باز کردهاند. گوشیهای صفحهکلیددار در فضایی که همهی گوشیها شبیه به هم هستند، بیشتر به چشم میآیند. همچنین این مشخصه مناسب افرادی است که چندان از صفحهکلیدهای نرمافزاری دل خوشی ندارند. به خاطر همین مشخصه هم که شده، گوشیهای بلکبری بی خریدار نخواهند ماند؛ البته تا زمانی که یک صفحهکلید بهتر در گوشی دیگری ظاهر نشود.
سری گوشیهای گلکسی نوت: قلم S-Pen
روزی روزگاری سری گوشیهای گلکسی نوت به دلایل مختلفی به چشم میآمدند. گلکسی نوتها، اولین گوشیهای فبلت بودند و بهترین مشخصات را داشتند. اما کمکم گوشیها بزرگتر شدند و سامسونگ مشخصات مشابه این سری گوشیها را در گوشیهای دیگرش قرار داد. باوجود تمام این تغییر و تحولات، قلم S-Pen بهعنوان یک ویژگی جذاب در تمام این گوشیها ثابت ماند. نکتهی جالب در مورد این قلمها این است که با وجود محبوبیتی که داشتهاند، تا حالا به گوشیهای دیگر راه پیدا نکردهاند که البته این خبر خوشی برای سامسونگ است.
گوگل پیکسل: دوربین
انتظارات زیادی از پیکسل بهعنوان اولین گوشی رسمی گوگل وجود داشت. متأسفانه طراحی این گوشی چندان جذاب نبود. برخی میگویند نقطه قوت پیکسل، سیستمعامل و دستیار هوشمند آن است، دستیار هوشمندی که هماکنون در بیشتر گوشیهای اندرویدی مشاهده میشود. گوگل هم که متوجه ضعفهای این گوشی بوده، یک دوربین عالی را در آن تعبیه کرده است. دوربینی که گفته میشود از آن بهتر نداریم. البته برای کاربران عادی، کیفیت دوربین تا حد زیادی سلیقهای است؛ بهطور مثال خیلی از کاربران از دوربین گوشیهایی همچون گلکسی اس ۸ یا گوشی کمی ارزانتر الجی G6 خیلی تعریف میکنند و از آنها راضی هستند. اما درهرحال، نمیتوان کتمان کرد که پیکسل یک دوربین عالی دارد و خود گوگل هم حسابی روی این مشخصه مانور داده است. اگر نام گوگل و کیفیت دوربین نبود، پیکسل چه جور گوشیای محسوب میشد؟ این سوالی است که در مورد همهی پرچمداران باید پرسید. پاسخش هم این است که بدون این ویژگیهای جذاب، چنین پرچمدارهایی فرق چندان زیادی با گوشیهای معمولی نخواهند داشت.
وانپلاس ۵: دش شارژ
این روزها کلمهی «شارژ سریع» را بهوفور میشنویم. اما «دش شارژ» (Dash Charge) موجود در وانپلاس ۵، نوع بهبود یافتهی این فناوری است. با استفاده از این فناوری، میتوانید گوشیتان را در عرض ۳۰ دقیقه، بدون اینکه داغ شود، شارژ کنید. این ویژگی شاید چندان توجهات را به خود جلب نکند، اما از بسیاری از ویژگیهای گوشیهای دیگر کاربردیتر است.
نتیجهگیری
خب، آیا هر گوشی پرچمدار برای فروش خوب، به داشتن یک ویژگی جذاب نیاز دارد؟ این سوال را نمیتوان بهطور قطعی جواب داد. برای برخی این ویژگیها اهمیت دارد ولی برای برخی دیگر مشخصات کلی گوشی حائز اهمیت است. برای خرید انواع و اقسام محصولها، عوامل زیادی وجود دارد که روی تصمیم خریدار تأثیر میگذارند. به همین خاطر نباید سادهانگارانه با این موضوع برخورد کرد.
اما در مورد گوشیهای پرچمدار باید گفت که فرق اصلی آنها با گوشیهای معمولی، داشتن همین ویژگیهای فوقالعاده و جذاب است. علاوه بر این، کاربران گوشیهای پرچمدار با خرید چنین گوشیهایی، این فرصت را پیدا میکنند که نکتهای را در مورد خودشان نشان دهند. مثلا اگر مالک یک گوشی اچتیسی هستید، احتمالا میخواهید بقیهی افراد بدانند که گوش کردن به موسیقی برایتان اهمیت دارد؛ یا اگر گوشی گلکسی اس ۸ دارید، میخواهید نشان دهید که چون با گوشیتان زیاد کار میکنید، نمایشگر بزرگ و جذاب برایتان مهم است.
گوشیهای هوشمند که ادعای پرچمداری دارند، باید از همه لحاظ بهترین گوشی باشند. اما همیشه بهترین گوشی بودن کافی نیست و داشتن یک ویژگی فوقالعاده موجب میشود که این گوشیها در این بازار شلوغ به چشم بیایند و مشتری خاص خودشان را پیدا کنند.
منبع: Android Authority
خخخ اصلا ایفون جزوشون نیست ????
دیگه کاملا مشخصه که فقط برای پز دادن و کلاس گذاشتنه وگرنه ویژگی ای نداره که توی ایران بدردخور باشه ????
من فقط تنها چیزی که از ایفون دوست دارم سخت افزارشه ????یه تراشه A11 چه میکنه
Edge sense
مشکل اینه که این شرکت ها توانایی ساخت گوشی های بهتر هم دارن ولی کم کم بروز میدن. تا وقتی که مردم پراید میخرن خب معلومه شرکت هم تولید میکنه. این مردم هستن که نباید سراغ این گوشی های الکی پرچمدار برن. یه زمانی نوکیا دوربین ۴۱ مگا پیکسلی رو گوشیش گذاشت کاری که نباید میکرد و نباید زودتر از تکنولوژی بازار جلو میرفت و همین سیاستش باعث شد زمینش بزنن و شرکتش رو متلاشی کردن وگرنه همون موقع هم میتونست بره سمت اندروید ولی نگذاشتن. یادمه بیشتر از ده سال قبل تو برنامه تازه ها یه گوشی معرفی شده بود که با یه نور لیزر صفحه کلید مجازی درست میکرد و میشد یه لب تاب کاربردی. ولی هنوزم گوشی با این ویژگی ها نیومده در صورتی که همین شرکت ها پشت صحنه و بالقوه میتونن گوشی های بهتری هم بسازن . مثل آیفون که میتونست دو سال قبل هم گوشی با حاشیه کم بده بیرون ولی نداد تا توقع مردم بالا نره و امسال که مجبوره این کارو انجام میده و همه طرفداراش احساس میکنن شق القمر کرده دیگه و هجوم میبرن میخرن. در واقع شرکت ها در راه رسیدن به این تکنولوژی های جدید هزینه کردن و از تک تکش میخوان پول در بیارن و همیشه برگ برنده داشته باشن و منطقی هم به نظر میاد. و هیچوقت یه گوشی همه چیز تموم نمیسازن بدن دست مشتری و خودشون رو بیکار کنن در واقع کاری که نوکیا کرد.به نظرم گوشی های تو بازار بجز سیستم عاملشون برتریه خاص دیگه ای نسبت نوکیا N8 ندارن و از اون سال که نوکیا رو مایکروسافت خرید به بعد فقط به مقدار رم و حافظه شون اضافی کردن
moto ها با توجه به قابلیت ماژولار بودنشون میتونن هر کدوم از این مشخصه ها رو برای خودشون ایجاد کنند و ازش استفاده کنند به جز قلم نوت و دش شارژ وان پلاس