دو فیلم در جشنواره فیلم تورنتو احتمال ۱۷ نامزدی اسکار دارند

دو فیلم با داستان‌های رومانتیک تراژیک مخاطبان جشنواره فیلم تورنتو را به وجد آورد. با حضور لیدی گاگا واقعا حالا یک ستاره متولد شده است. بردلی کوپر کارگردان تازه‌کار در موزیکال «ستاره‌ای متولد شده است» که با بودجه ۴۵ میلیون دلاری ساخته شده، یک داستان قدیمی را دوباره تعریف می‌کند. در فیلم A Star Is Born او روبه‌روی لیدی گاگا که تازه وارد سینما شده، بازی می‌کند. فیلم در هر دو جشنواره ونیز و تورنتو سر و صدای زیادی به پا کرد. امتیاز متاکریتیک فیلم در حال حاضر ۸۸ از ۱۰۰ است.

فیلم A Star Is Born احتمالا نامزد اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر مرد برای خود کوپر که در این فیلم گیتار می‌زند و می‌خواند، بهترین بازیگر زن برای لیدی گاگا، بهترین فیلمنامه اقتباسی، بهترین تدوین، بهترین صداگذاری و بهترین ترانه خواهد شد.

احتمالا فیلم نزد تماشاگران هم موفقیت بزرگی پیدا خواهد کرد. در نمایش فیلم در جشنواره تورنتو تماشاگران در طول فیلم آن را تشویق کردند و در انتها هم به احترام فیلم از جایشان بلند شدند و ایستاده تشویق کردند. در مراسم مطبوعاتی و پرسش و پاسخ وقتی همکار بردلی کوپر در فیلم، لوکاس نلسون (پسر ویلی نلسون خواننده مشهور کانتری) با کلاه کابوی بر سر از جایش بلند شد و خطاب به لیدی گاگا گفت:‌ «تو در همه سکانس‌هایت شاهکار بودی» کل سالن بلند شدند و تشویق‌ها کر کننده بود. لیدی گاگا که تحت‌تاثیر قرار گرفته بود اشک‌هایش سرازیر شد و به بردلی کوپر گفت:‌ «من بدون تو اینجا نبودم.»

الی با بازی لیدی گاگا به کمک یک اسطوره جهان موسیقی که حالا دائم‌الخمر شده تبدیل به یک ستاره می‌شود. درست همان‌طور که بردلی کوپر خارج از جهان فیلم لیدی گاگا را تبدیل به ستاره سینما کرد.

بارابارا استرایسند در یکی از نسخه‌های کلاسیک فیلم A Star Is Born نقشی را بازی می‌کرد که لیدی گاگا در فیلم بردلی کوپر بازی می‌کند

باربارا استرایسند خواننده و بازیگر جوجه اردک زشتی بود که در بیست و چند سالگی با فیلم «دختر مسخره» روی صحنه تئاتر و سینما تبدیل به ستاره شد و تا پنج دهه بعد از آن هم وجهه ستاره‌وارش را حفظ کرد. او در دومین بازسازی از فیلم A Star Is Born سال ۱۹۷۶ روبه‌روی کریس کریستوفرسن بازی کرد و جایزه گلدن‌گلوب بهترین بازیگر زن موزیکال و جایزه اسکار بهترین ترانه را از آن خودش کرد.

در سن ۳۲ سالگی کارنامه موسیقی لیدی گاگا به اندازه کافی شکوفا شده و محبوب است. حالا در دور نمایش نامزدی جایزه اسکار بهترین بازیگر زن نقش اول هم دیده می‌شود. دو قطعه‌ موسیقی هم که در فیلم اجرا می‌کند، «Shallow» که باعث شناخته شدنش می‌شود و قطعه پایانی «دیگر هیچ‌وقت عاشق نخواهم شد» (I’ll Never Love Again)، می‌توانند نامزد اسکار بهترین ترانه شوند. فیلم قطعا در گلدن‌گلوب در بخش بهترین موزیکال نامزد جوایز زیادی خواهد شد.

نقش الی را پیش از این سه بازیگر دیگر ایفا کرده‌اند: باربارا استرایسند، ژانت گینور (۱۹۳۷) و جودی گارلند (۱۹۵۴). کوپر البته فیلم را به روز کرده و با فیلمنامه‌ای که بسیار دقیق نوشته یک موزیکال ناتورالیستی را روی صحنه برده است. تهیه‌کننده فیلم، این فیلمنامه را که زمانی کرت کوبین خواننده نیروانا را تحت‌تاثیر خودش قرار داده بود، در طول دوازده سال گذشته به کارگردانان زیادی مثل کلینت ایستوود پیشنهاد داده بودند و برای نقش اول هم بیانسه را در نظر داشتند. اما درنهایت قرعه به نام بردلی کوپر افتاد.

آنهایی که بردلی کوپر را می‌شناسند متعجب نخواهند شد که این بازیگر که به زبان‌های انگلیسی و فرانسه به روانی صحبت می‌کند و تا به حال سه بار برای بازی در نقش‌های مختلف نامزد دریافت جایزه اسکار شده روشنفکری است که موقع خوابش پروست می‌خواند و برای ایفای نقش در برادوی جایزه تونی، اسکار تئاتری‌ها، را هم دریافت کرده.

فیلم احتمالا نامزد اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر مرد برای خود کوپر که در این فیلم گیتار می‌زند و می‌خواند، بهترین بازیگر زن برای لیدی گاگا، بهترین فیلمنامه اقتباسی، بهترین تدوین، بهترین صداگذاری و بهترین ترانه خواهد شد.

بری جنکینز امسال هم با یک درام عاشقانه غمگین در مسیر اسکار قرار گرفته است

یک داستان عاشقانه تراژیک دیگر هم در جشنواره فیلم تورنتو داریم که از حالا می‌توانیم آن را به عنوان یکی از حاضران رقابت‌های اسکار ببینیم که البته برعکس فیلم A Star Is Born خیلی بی سر و صدا وارد بازی شده است. «اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند» (If Beale Street Could Talk) فیلم جدید بری جنکینز است که دو سال پیش با «مهتاب» فاتح بزرگ اسکار بود. امتیاز فیلم در متاکریتیک ۸۵ از ۱۰۰ است. فیلم جنکینز استقبالی از رمان جیمز بالدوین است که داستانش در دهه ۶۰ و در محله هارلم اتفاق می‌افتد. فیلم درباره مجسمه‌ساز جوانی است که از بچگی عاشق دختری به نام تیش است. بری جنکینز با همان تیم اسکاری «مهتاب» برای فیلم جدیدش همکاری کرده که فیلمی به غایت زیباست. نیویورک را در هیچ فیلم دیگری به این زیبایی ندیده‌اید حتی با وجود این که عشاق جوان فیلم در خشن‌ترین محله‌های نیویورک با یکدیگر قدم می‌زنند. آنها می‌خواهند در این جهان پیشرفت کنند، برای خودشان اتاقی پیدا کنند و با یکدیگر ازدواج کنند. اما یک پلیس سفیدپوست نژادپرست جزو موانعی است که سر راه‌شان قرار می‌گیرد.

جنکینز از این داستان کلاسیک خوش‌ریتم که در گذشته اتفاق می‌افتد استفاده کرده تا روی اتفاقات زمان حال نورافکن بیاندازد. زمانه‌ای که هنوز مبارزه برای سیاهان یکی از واقعیت‌های زندگی است. البته فیلم جزو آثار جریان اصلی سینما محسوب نمی‌شود اما آکادمی در زمینه‌های زیادی می‌تواند آن را شایسته جایزه اسکار تشخیص بدهد. در جشنواره‌های فیلم‌های مستقل مثل گاتهام هم شانس زیادی دارد.

فیلم احتمالا در بخش‌های بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه اقتباسی، بهترین بازیگر مکمل زن، بهترین فیلمبرداری، طراحی لباس و تدوین نامزد جایزه اسکار خواهد شد.