بک‌ ندی، آن‌فالو میشی! قانون‌های نانوشته‌ی اینستاگرام

زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۲ دقیقه

یکی دو هفته پیش در اینستاگرام یک درخواست فالو دریافت کردم. نه اسم درخواست‌کننده برای‌ام آشنا بود و نه تصویرش؛ مثل انبوه درخواست‌های ناآشنایی که حتما شما هم چند ده‌ تایی از آن‌ها را دریافت کرده‌اید. اما این‌بار کنجکاوی‌ام گل کرد. سری به صفحه‌ی درخواست‌کننده زدم. هیچ رقم نمی‌شناختم‌اش. اما نوشته‌هایی که زیر تصویرش بود نظرم را جلب کرد. بعد از انبوهی از علاقه‌مندی‌های ریز و درشت و این‌که متولد چه ماهی است و به‌همین خاطر هم چقدر می‌تواند آدم خاصی باشد، به قوانین صفحه رسیدم.

دو تا از این قانون‌ها که به طرز ناشیانه‌ای به زبان انگلیسی نوشته شده بودند، از همه جالب‌تر بودند: اول این‌که اگر صفحه‌ات‌ را فالو کردم، تو هم باید بی‌درنگ صفحه‌ی من را فالو کنی؛ در غیر این صورت در آن‌فالو کردن‌ات شک نمی‌کنم. قانون دوم هم این‌که اگر صفحه‌ی من را آن‌فالو کنی، در کسری از ثانیه صفحه‌ات را آن‌فالو می‌کنم.

این قوانین که لنگه‌شان را فقط می‌توان در شبکه‌های اجتماعی پیدا کرد، نه‌تنها قانون‌های لازم‌الاجرایی نیستند، بلکه تصویب‌کننده‌ها‌ی‌شان هر زمان که بخواهند آن‌ها را زیر پا می‌گذارند.

این قوانین و لزوم به وجود آمدن‌شان واضح‌تر از آن ‌چیزی هستند که بخواهید حتی درباره‌شان فکر کنید. صاحب صفحه به کسانی که فالو می‌کند یا آن‌هایی که قصد دارند صفحه‌اش را دنبال کنند، پیام روشنی داده: من و تو نیاز مشترکی داریم و از این طریق سعی داریم تامین‌اش کنیم؛ فارغ از این‌که چه محتوایی در صفحات‌مان به اشتراک می‌گذاریم. به بیان ساده‌تر اصلا اهمیتی ندارد من چه‌طور آدمی هستم و در قالب تصویر چه برای تو و دیگرانی که دنبال‌ام می‌کنند، رو می‌کنم. ما و صفحه‌های‌مان نیاز اصلی‌تری داریم و آن تعداد فالوئر‌هاست که طبیعتا هرچه بیش‌تر باشند، یعنی ما از دسته‌ی آدم‌های خفنی هستیم که بقیه برای‌شان سر و دست می‌شکنند.

نمی‌خواهم به بحث کلیشه‌ای و نخ‌نمای «ترفندهای سنتی جمع‌آوری لایک و فالوئر» وارد بشوم. اما بازی‌ای که در بالا به آن اشاره شد یک قسمت باحال‌تری هم دارد که در گفتگو با دوستان‌ و همکاران‌ام متوجه‌اش شدم. این‌که وقتی چند روزی از ورودتان به این شکل خاص از زندگی مسالمت‌آمیز می‌‌گذرد، همان کسی که شما را به بازی دعوت کرده، خیلی خودجوش آن‌فالوتان می‌کند. شما هم که احتمالا حس و حال گشتن و پیدا کردن فالوئر گمشده‌تان را ندارید، بی‌خیال ماجرا می‌شوید. به این ترتیب به میزان خفن بودن کسی که به‌ظاهر دوست‌تان بوده، افزوده می‌شود. چون نه‌تنها کلی فالوئر دارد، بلکه تعداد معدودی را هم فالو کرده؛ فرمولی که مدتی می‌شود بعضی از کاربران شبکه‌های اجتماعی برای نشان دادن پرطرفدار بودن‌شان از آن استفاده می‌کنند. در این بین به محتوایی که منتشر می‌شود تا فالوئرها را مجبور به ماندن و لایک کردن کند، اشاره‌ای نمی‌کنم. دست آخر هم این‌که از این حرکت‌ به‌ظاهر مسالمت‌آمیز نه اعتباری به شما افزوده می‌شود و نه طرفدار بیش‌تری پیدا می‌کنید.

در آخر این قوانین که لنگه‌شان را فقط می‌توان در شبکه‌های اجتماعی پیدا کرد، نه‌تنها قانون‌های لازم‌الاجرایی نیستند، بلکه تصویب‌کننده‌ها‌ی‌شان هر زمان که بخواهند آن‌ها را زیر پا می‌گذارند تا به اعتبارشان بیافزایند. بازی‌های به‌ظاهر قانون‌مند اما بی‌قانون، ارزش وارد شدن ندارند.



برچسب‌ها :
دیدگاه شما

پرسش امنیتی *-- بارگیری کد امنیتی --

۳۴ دیدگاه
  1. بلا

    سلام
    ظاهرا واسه اینستا فرقی نداره به شرط اینکه احساس نکنه ربات هستین یا دارین تخلف میکنین. مثلا وقتی سرعت فالو کردن زیادی باشه یا فواصل زمانی بین فالو کردن یکی باشه یا نزدیک باشه اینستا یه پیامی میده … . این روند مداوم تکرار بشه تخلف حساب میکنه و … .

loading...
بازدیدهای اخیر
بر اساس بازدیدهای اخیر شما
تاریخچه بازدیدها
مشاهده همه
دسته‌بندی‌های منتخب برای شما