این راهاش نیست
فراگیر شدن بازیهای رایانهای در عین حال که نشانگر پیشرفت این صنعت در سطح دنیا است، خطراتی را هم به وجود آورده. عدم کنترل روی بازیهای رایانهای میتواند عواقب نامناسبی بههمراه داشته باشد. بازیهای رایانهای میتوانند روی شکوفا شدن استعداد بازیکنندهها تاثیرگذار باشند؛ اما اگر بهرده بندی سنی آنها توجهی نشود، میتوانند تاثیر منفی روی کودکان و نوجوانان بگذارند.
همین موضوع باعث شده که بسیاری از کشورها سیاستهای مختلفی را برای دور نگهداشتن کودکان و نوجوانان از خشونت موجود در بازیهای رایانهای اتخاذ کنند. ایران هم از جمله کشورهایی بهحساب میآید که سعی دارد خشونت موجود در بازیهای رایانه را کنترل کند و میخواهد با فعالیتهای اجتماعی و رسانهای مختلف توجه مردم را به نظام ردهبندی سنی بازیهای رایانهای جلب کند.
متاسفانه این کار به شکل خوبی اجرا نمیشود. در مکانهای عمومی شاهد تبلیغاتی در ضد بازیهای خشن هستیم. در این تبلیغات به شکل کلی بازیهای رایانهای به عنوان یک رسانه خشن نشان داده میشوند. رسانهای که کودکان و نوجوانان به شکل نامناسب از آن استفاده میکنند. تبلیغاتی که مشاهده میکنیم در سطح بسیار ابتدایی و سادهای هستند و حتی در برخی مواقع موجب خنده میشوند. مفاهیم اصلی بازیهای رایانهای در اینگونه تبلیغات نادیده گرفته میشوند. حتی با استفاده از تصاویر اشتباه سعی میکنند پیامی را به مردم منتقل کنند که به هیچ عنوان با چیزی که مشاهده میشود، همخوانی ندارند.
ایران هم از جمله کشورهایی بهحساب میآید که سعی دارد خشونت موجود در بازیهای رایانه را کنترل کند و میخواهد با فعالیتهای اجتماعی و رسانهای مختلف توجه مردم را به نظام ردهبندی سنی بازیهای رایانهای جلب کند.
کارهای رسانهای زیاد و تاثیرگذاری برای جلوگیری از انجام ندادن بازیهای خشن در کشور انجام نشده و همان تعداد کم پس از مدتی نادیده گرفته شدند یا با مفاهیم اشتباه مسخره شدند. موضوع اصلی اینجاست که خانوادهها هنوز به بازیهای رایانهای به عنوان یک رسانه تاثیرگذار نگاه نمیکنند. هنوز بازیهای خشن را برای فزندانشان خریداری میکنند بدون اینکه از محتوای بازی باخبر باشند. تبلیغاتی هم که در اینباره انجام میشود به دلیل اینکه کسی از محتوای بازیها باخبر نیست، چندان جدی گرفته نمیشوند. در تبلیغات تنها گفته میشود که بازیهای رایانهای خشن برای بازیکنندههای کم سن و سال خطرناک هستند. درحالی این پیام به افراد مختلف گفته میشود که کسی تعریف درستی از بازی خشن ندارد. هنوز به بازیهای رایانهای به عنوان وسیلهای برای گذراندن وقت نگاه میشود.
پیامهای موجود در تبلیغات هم به شکلی واضح منظور خود را بیان میکنند. گفتن یک پیام اخلاقی بدون اینکه کاربران را وادار به فکر کردن بکند، نتیجه بخش نیست. منتشر کردن عکس، نصب کردن بنرهای تبلیغاتی و تهیه کردن کلیپهای تلویزیونی بدون اینکه کاربران را به فکر کردن وادار کنند، نتیجه مثبتی نخواهند داشت و حتی ممکن است باعث شوند که تاثیر منفی در مردم ایجاد شود و کسی این پیامها را جدی نگیرد.
تلاشهایی در زمینه فرهنگسازی و آشنایی والدین با نظام ردهبندی بازیهای رایانهای انجام شده است؛ اما بیشتر این اقدامات یا کامل اجرا نشدهاند یا کاملا اشتباه بودهاند.
یکی از بهترین راههایی که میتواند کودکان و نوجوانان را از انجام دادن بازیهای خشن دور کند، ساخت بازیهای باکیفیت با محتوای مخصوص این گروههای سنی است. بهطور مثال در کشورهای دیگر شاهد ساخته شدن بازیهایی مانند Pokemon ، Skylanders، Disney Infinity و LEGO هستیم. این عنوانها به شکل خاص برای کودکان و نوجوانان ساخته شدهاند که مخاطب بزرگسال هم دارند. چنین بازیهایی باعث میشوند که گروه کم سن و سال جامعه به سمت بازیهای خشن نروند. انجام دادن بازیهای خشن برای این افراد بسیار سخت است و چنین عنوانهای ساده، جذاب و باکیفیتی باعث میشوند که آنها نیازی برای تجربه بازیهای دیگر پیدا نکنند.
خانوادهها هنوز به بازیهای رایانهای به عنوان یک رسانه تاثیرگذار نگاه نمیکنند
در گذشته چنین بازیهایی در کشور ساخته شد که کیفیت خوبی نداشتند و نتوانستند مورد استقبال مردم قرار بگیرند. البته این موضوع ریشه در ساختار روند بازیسازی و شرایط آن دارد. نبود منابع مالی کافی برای تبلیغات و معرفی بازیهایی که ساخته میشوند، باعث شده که اگر بازی خوبی هم تولید شده، کسی از عرضه آن با خبر نشود. نبود بازیهای داخلی با کیفیت برای رقابت باعنوانهای خشن باعث شده که کودکان و نوجوانان ناخودآگاه به سمت بازیهای خشن حرکت کنند.
ساخت بازیهای رایانهای مناسب، تبلیغات هدفمندتر که بتوانند کاربر را به فکر وادار کنند، میتواند شرایط بهتری را در زمینه کنترل بازار بازیهای رایانهای به وجود بیاورد. همچنین باید نظام ردهبندی بازیهای رایانهای در کشور را بیش از پیش رسانهای کرد تا مردم با آن آشنا شوند و بتوانند بازیهای بهتری را برای فرزندانشان انتخاب کنند. در حقیقت بازیهی رایانهای دلیلی برای ایجاد خشونت در افراد نیستند و اگر با توجه به ردهبندی سنی مورد استفاده قرار بگیرند، میتوانند از میزان استرس و خشم کاربران کم کنند. بهترین کار آشنا کردن خانوادهها و افراد مختلف جامعه با نظام ردهبندی بازیهای رایانهای است. اگر بازیهای رایانهای با توجه به ردهبندی سنی برای کودکان و نوجوانان خریداری شوند، قطعا آسیبهای کمتری به جامعه وارد خواهد شد.
ابزارهای کنترلی برای هر رسانهای وجود دارند و تنها باید از آنها به خوبی استفاده کرد. نباید همه چیز را با دید منفی نگاه کرد و باید شرایط را برای استفاده درست از آنها به وجود آورد.
سلام
ممنون از مجله دیجی کالا.
تو این یه موردم باز خاص هستید.
در ایران با توجه به پایین بودن تنوع سرگرمی ها خصوصا در رده های نوجوانان و کودک متاسفانه به علت سهل الوصول بودن دسترسی و عدم توجه والدین به رده سنی مناسب این بازیها ، این مساله نظارت و کنترل مناسبی ندارد.شاید سنگینترین وظیفه بر دوش والدین است تا نظارت منطقی تر و جامع تری بر کیفیت زمان تفریح کودکان و نوجوانان کنند.