چرا مردم اروگوئه برای استیکر جام جهانی جان میدهند؟
هر بار که اروگوئه حتی در دیدارهای دوستانه به میدان میرود تمامی مردم کشور پای دیدن بازی مینشینند؛ ادارات این کشور به حالت نیمه تعطیل در میآیند و برخی از فروشگاهها ساعت شروع و پایان کار خود را تغییر میدهند و ترافیک شدیدی پیش از شروع هر دیدار ایجاد میشود. جام جهانی ۲۰۱۸ که جای خودش را دارد. علاوه بر این مردم اروگوئه به جمعآوری مواردی که عکس بازیکنان مختلف ورزشی روی آنها قرار دارد علاقه بسیاری دارند.
۳ ماه قبل از آغاز هر دوره جام جهانی تب خرید آلبومهای موسوم به «پانینی» مردم اروگوئه را فرا میگیرد. تمام مردم این کشور، از زن و مرد و پیر و جوان در این شور و هیجان سهیم میشوند. از همین امروز برای جام جهانی ۲۰۱۸ هم این اتفاق افتاده است.
اگر به عنوان یک خارجی در خیابان ۱۸ جولای در مونته ویدئو پیادهروی کنید قطعا کیوسکهایی که استیکرهای بازیکنان حاضر در جام جهانی را میفروشند یا آنها را با هم تعویض میکنند توجه شما را به خود جلب خواهد کرد. علاوه بر این با افراد جوانی مواجه خواهید شد که بر سر این کارتها با هم دعوا و مشاجره میکنند.
این صحنهها حدود ۱۰۰ روز مانده به جام جهانی و هر ۴ سال یکبار رخ میدهد و به گفته نیکولاس لرنر -مدیر تبلیغات کمپانی ایتالیایی منتشرکننده آلبوم پانینی، که از سال ۱۹۷۰ این آلبومها را منتشر میکند- مردم اروگوئه بیشتر از هر کشور دیگری آلبوم پانینی را تکمیل میکنند: «آلبومهای جام جهانی یک سرگرمی کودکانه برای کودکان نیست، افرادی که این کارتها را جمع میکنند از ۵ سال به بالا سن دارند و علاوه بر این، این سرگرمی تنها مخصوص آقایان نیست چرا که ۳۰ الی ۴۰ درصد از افرادی که به این سرگرمی رو میآورند خانمها هستند. همچنین پدر و مادربزرگها هم به جمع کردن این استیکرها میپردازند. افرادی که قبلا خجالت میکشیدند بگویند به جمعآوری این کارتها مشغول هستند حالا با افتخار از آن سخن میگویند.»
اینکه چرا این سرگرمی تا این حد در اروگوئه موفق است پاسخ مشخصی ندارد اما میتوان آن را به علاقه بسیار زیاد مردم این کشور به فوتبال مربوط دانست. یکی از فروشندگان در مونته ویدئو در این خصوص گفت:
«من تنها فروشنده این آلبومها هستم و هیچ ایدهای در این خصوص ندارم. تحقیقاتی نشان داده با اینکه کشور های ایتالیا و اسپانیا جمعیت بیشتری نسبت به ما دارند اما استیکرهای بیشتری در اروگوئه وجود دارد. همه اینها به تعصب فوتبالی ما بر میگردد.»
هر بار که اروگوئه حتی در دیدارهای دوستانه به میدان میرود تمامی مردم کشور پای دیدن بازی مینشینند؛ ادارات این کشور به حالت نیمه تعطیل در میآیند و برخی از فروشگاهها ساعت شروع و پایان کار خود را تغییر میدهند و ترافیک شدیدی پیش از شروع هر دیدار ایجاد میشود. علاوه بر این به گفته لرنر مردم اروگوئه به جمعآوری مواردی که عکس بازیکنان مختلف ورزشی روی آنها قرار دارد علاقه بسیاری دارند و این مسئله به اواخر قرن نوزدهم باز میگردد که برای نخستین بار عکس بازیکنان فوتبال روی جعبههای سیگار در اروگوئه چاپ شد.
این استراتژی باعث شد فروشندگان تنباکو رقابت و درگیریهای شدیدی با هم داشته باشند اما از جایی به بعد این رویه متوقف شد و این بار عکس ورزشکاران روی جعبههای آبنبات و مخصوصا شکلاتها قرار گرفتند.
لرنر میگوید:«در کشور اروگوئه بالغ بر ۷۰۰ نوع از این آلبوم ها وجود دارد و تعداد مجموعه استیکرهایی که بدون آلبوم هستند نیز بسیار بیشتر از این تعداد است، بیش از ۱۵۰ عدد از این آلبومها مرتبط با فوتبال هستند.»
اولین آلبوم مربوط به جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک است و اولین آلبومی که به کشور اروگوئه صادر شد مربوط به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه میشود و برنامه تبلیغات این شرکت در کشور اروگوئه بر این اساس است که این آلبومها به تمامی نقاط کشور ارسال شوند.
لرنر میگوید:«برای ما مهمترین مسئله این است که آلبومها باید تکمیل شوند، هرچه آلبومهای تکمیل شده بیشتر باشد مشتریهای ما راضیتر خواهند بود و در نهایت تجارت ما بهتر خواهد شد.» همین اتفاق در مورد جام جهانی ۲۰۱۸ هم افتاده است.