تصویر نجومی روز ناسا (۲۷ اردیبهشت ۹۵): ابرهای سحابی کارینا
عکس از «جان ابرسول»
این شکلهای عجیب و غریب در سحابی شاهتخته چرا بوجود آمدهاند؟ قسمتهای تاریک و سیاهرنگ، ابرهای مولکولی چگال و کدر هستند که به نور اجازهی عبور نمیدهند. البته واقعیت این است که چگالی این ابرها خیلی کمتر از چگالی اتمسفر زمین است، ولی خوب خیلی بزرگ هستند. عکس بالا قسمت مرکزی سحابی شاهتخته را نشان میدهد. قسمتی که پر از ابرهای رنگارنگ و البته ابرهای تاریک است. این سحابی عمدتا از گاز هیدروژن تشکیل شده است. مناطق پر از این گاز را میتوانید به رنگ سبز ببینید. آن قسمتهایی که سولفور و اکسیژن دارند به رنگهای قرمز و آبی مشخص شدهاند. کل سحابی شاهتخته که با نام NGC 3372 شناخته میشود حدود ۳۰۰ سال نوری قطر دارد و در فاصلهی ۷۵۰۰ سال نوری از ما در سحابی شاهتخته قرار گرفته است. بزرگترین ستارهی این سحابی «اتا کارینا» نام دارد و در دههی ۱۸۳۰ پرنورترین ستارهی آسمانشب بود، ولی کم کم از روشنایی آن کاسته شد. این عکس ماه گذشته از رصدخانهی «سایدینگ اسپرینگ» در استرالیا گرفته شده است.
عکس بزرگتر را در سایت تصویر نجومی روز ناسا ببینید.
منبع: APOD.NASA.gov